مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

احتیاط در ترک این کار است.

هرگاه تشهّد را فراموش كند اگر پيش از ركوع ركعت بعد يادش بيايد بايد بنشيند و تشهّد را بخواند و دوباره برخيزد و از نو تسبيحات را بخواند، امّا اگر در ركوع يا بعدازآن يادش بيايد نمازش صحيح است و برگشتن واجب نيست، ولى‏ احتياط مستحب آن است كه بعد از نماز تشهّد را قضا كند و بنا بر احتیاط واجب دو سجده سهو به‌جا آورد.

تشهد از واجبات نماز است و در ركعت دوم و ركعت آخر نمازهای سه و چهار رکعتی خوانده می‌شود به این صورت كه بعد از سجده دوم می‌نشیند و در حال آرام بودن بدن ذكر تشهد را می‌گوید.

كافى است بگويد: «اشْهَدُ انْ لا اله إلَّااللَّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ وَ اشْهَدُ انَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ» و اين كلمات بايد به عربى صحيح و به ترتيب و پشت سر هم گفته شود.

برای هر دو گروه (مرد و زن) کراهت دارد و دلیل آن روایات است.

اگر به‌قصد ذکر مطلق گفته باشد اشکالی ندارد و بر این کار مداومت نکند.

شهادت رابعه نه در اذان و اقامه جایز است و نه در نماز، موجب بطلان نماز می‌گردد.

اگر شك كند كه تشهد را خوانده يا نه اگر هنوز بر نخواسته بايد آن را بخواند و همچنین اگر در حال برخاستن شك‏ كند تشهّد را به‌جا آورده يا نه احتياط واجب آن است كه برگردد و به‌جا آورد و درصورتی‌که وارد ركعت بعد شده اعتنا نكند و احتیاط مستحب سجده‌ی سهو به‌جا آورند.

اگر بعد از نماز متوجه شود نمازش صحیح است و احتیاط مستحب سجده‌ی سهو به‌جا می‌آورد ولی اگر در سلام متوجه شود باید صلوات را بخواند و سلام‌ها را تکرار کرده و نماز را تمام کند.

باید تلاش کند که یاد بگیرد ولی اگر به‌هیچ‌وجه نتواند نماز او صحیح است.

صلوات جزء تشهد است و باید گفته شود.

چنانچه جاهل مقصر نبوده نمازهای سابق صحیح است ولی از این به بعد مراعات نماید.