ترک تشهد به تصور مستحب بودن
اگر کسی تشهد نماز را به خیال استحباب انجام نداده به مدت طولانی، تکلیفش چیست؟
چنانچه جاهل قاصر بوده قضا ندارد.
چنانچه جاهل قاصر بوده قضا ندارد.
اگر در یادگرفتن مسئله کوتاهی نکرده باشد نمازهای گذشته صحیح است اما از این به بعد رعایت کند.
برای هر دو گروه (مرد و زن) کراهت دارد و دلیل آن روایات است.
باید تلاش کند که یاد بگیرد ولی اگر بههیچوجه نتواند نماز او صحیح است.
ازنظر عرف عرب اینگونه قرائتها غلط نیست، هرچند رعایت اینگونه مسائل تجویدی بهتر است.
هرگاه تشهّد را فراموش كند اگر پيش از ركوع ركعت بعد يادش بيايد بايد بنشيند و تشهّد را بخواند و دوباره برخيزد و از نو تسبيحات را بخواند، امّا اگر در ركوع يا بعدازآن يادش بيايد نمازش صحيح است و برگشتن واجب نيست، ولى احتياط مستحب آن است كه بعد از نماز تشهّد را قضا كند و بنا بر احتیاط واجب دو سجده سهو بهجا آورد.
تشهد از واجبات نماز است و در ركعت دوم و ركعت آخر نمازهای سه و چهار رکعتی خوانده میشود به این صورت كه بعد از سجده دوم مینشیند و در حال آرام بودن بدن ذكر تشهد را میگوید.
اگر بهقصد ذکر مطلق گفته باشد اشکالی ندارد و بر این کار مداومت نکند.
كافى است بگويد: «اشْهَدُ انْ لا اله إلَّااللَّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ وَ اشْهَدُ انَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ» و اين كلمات بايد به عربى صحيح و به ترتيب و پشت سر هم گفته شود.
شهادت رابعه نه در اذان و اقامه جایز است و نه در نماز، موجب بطلان نماز میگردد.
صلوات جزء تشهد است و باید گفته شود.
چنانچه جاهل مقصر نبوده نمازهای سابق صحیح است ولی از این به بعد مراعات نماید.