مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

قربت مطلقه امر دارد؛ ولی در قصد رجا، امر مشکوک است.

بايد موقع گفتن تکبیره‌الاحرام بدن آرام باشد و اگر درحالی‌که مثلاً قدم برمی‌دارد الله‌اکبر بگويد باطل است و چنانچه سهواً بگويد احتياط واجب آن است كارى كند كه نماز باطل شود (مثلاً صورت را (مثلاً صورت را از قبله برگرداند)) و دوباره تکبیر بگويد.

نماز را بايد به‌قصد قربت يعنى براى اطاعت فرمان خدا انجام داد و لازم نيست نيّت را به زبان آورد و يا در اوّل نماز از قلب بگذراند، همين اندازه كه اگر سؤال كنند چه مى‏كنى، بتواند جواب دهد كه براى خدا نماز مى‏خوانم كافى است.

در ركعت آخر تمام نمازها بعد از تشهد، واجب است سلام بگويد و سلام داراى سه صيغه ‏است: «السَّلامُ عَلَيْكَ ايُّهَا النَّبِىُّ وَ رَحْمَةُ الله وَ بَرَكاتُهُ، السَّلامُ عَلَيْنا وَ عَلى‏ عِبادِ الله الصَّالِحينَ، السّلامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ الله وَ بَرَكاتُهُ».

هرگاه قصد قربت داشته باشد مانعى ندارد. البته جهر و اخفات را باید رعایت کند.

كسانى كه به خاطر بيمارى يا لال بودن نمى‏توانند تکبیر را درست بگويند بايد هر طورى مى‏توانند بگويند و اگر هيچ نمى‏توانند بگويند احتياط واجب آن است كه اشاره كنند و با زبانى كه در میان افراد كر و لال متعارف است آن را ادا نمايند و در قلب خود نيز بگذرانند.

نيّت بايد تا آخر نماز ادامه داشته باشد و اگر طورى غافل شود كه نداند چه مى‏كند نمازش باطل ‏است.

گفتن سه تکبیر بعد از پایان نماز مستحب است.

نماز با گفتن «الله‌اکبر» آغاز می‌شود و به آن «تَکْبیرَةُ الإِحرام» می‌گویند (چون با همین تکبیر است که بسیارى از کارها که قبل از نماز جایز بوده، بر نمازگزار حرام می‌شود، مانند خوردن و آشامیدن، خندیدن و گریستن و سخن گفتن).

تدریجاً به صورتی که دچار مشقت نشود قضای آن نمازها را بجا بیاورد.

هركس براى ريا يعنى نشان دادن به مردم نماز يا عبادت ديگرى را انجام دهد علاوه بر اين‏كه عبادتش باطل است گناه كبيره نيز انجام داده است و اگر خدا و مردم را هر دو در نظر بگيرد باز عملش باطل و گناه كبيره است.

دلیلی بر این عمل در منابع معتبر پیدا نشد.