مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در فرض سؤال، بهتر است این کار را در سجده نماز مستحب انجام دهد نه واجب.

احتياط واجب آن است كه در نماز، وقف به حركت ننمايد و معنى وقف به حركت آن است كه زیروزبر آخر كلمه را بگويد اما بین آن كلمه و كلمه بعد فاصله دهد، مثل اين‏كه بگويد: الله‌اکبر (و آخر آن را پیش دهد) امّا مدّتى سكوت كند بعد بسم‌الله را شروع نمايد.

گفتن هرگونه ذکر خداوند در نماز، به‌قصد ذکر مطلق جایز است.

اگر برایش ضرر داشته باید اعاده کند.

در نمازهاى مستحبى مى‏توان سوره را ترك كرد حتّى آن نماز مستحبی كه به ‏واسطه نذر كردن واجب شده باشد، ولى نمازهاى مستحبی مخصوصى كه سوره‌های خاصی دارد بايد به دستور آن عمل كرد.

كسى كه نمى‏تواند به‌اندازه ركوع خم شود اگر بتواند بايد به چيزى تكيه كند و ركوع نمايد و اگر آن‌هم ممكن نشود بايد به هراندازه كه ممكن است‏ خم شود و اگر هيچ نتواند خم شود بايد ركوع را به‌صورت نشسته انجام دهد و اگر آن‌هم ممكن نشود در حال ايستاده با سر اشاره مى‏كند و اگر اين را هم نتواند به نيّت ركوع چشم‌ها را بر هم مى‏گذارد و ذكر را مى‏گويد و به نيّت برخاستن از ركوع چشم‌ها را بازمى‏كند.

سجده بر آن مهرها جایز نیست و تمام مهرها را دفن کنند و مهر جدید جایگزین نمایند.

باید بعد از حمد سوره را هم بخواند.

قيام يعنى ايستادن، در دو جاى نماز، واجب و ركن است: هنگام گفتن تكبيرةالاحرام و قيام قبل از ركوع كه آن را «قيام متّصل به ركوع» گويند، ولى قيام در موقع خواندن حمد و سوره و همچنين بعد از ركوع واجب است امّا ركن نيست.

دلیلی بر وجوب سجده در این صورت نیست.

هرگاه چيزى كه سجده بر آن صحيح است در اختيار ندارد، يا به‌واسطه گرمى و سردى زياد نمى‏تواند بر آن سجده كند، بايد بر لباسش اگر از كتان يا پنبه است سجده كند و اگر از چيز ديگر است (مثلاً از پشم است) بر همان يا بر فرش سجده نمايد و اگر آن‌هم ممكن نيست بر فلزات و اشياء معدنى سجده‏ كند و اگر مطلقاً چيزى پيدا نمی‌کند كه بتوان بر آن سجده كرد بر پشت دست خود سجده می‌کند، بنابراین پشت دست آخرين چيزى است كه می‌توان‌ بر آن سجده كرد.

چنانچه جاهل قاصر بوده است نمازهای گذشته صحیح است و اگر جاهل مقصر بوده است نماز را به‌صورت تدریجی قضا نماید.