در فرض سؤال اعتناء نکند مگر اینکه نماز دو رکعتی نبوده و یقین دارد یا دو رکعت خوانده یا پنج رکعت که در این صورت نمازش باطل است.
افعال جداگانه محسوب می شوند لذا اگر در هر کدام نسبت به اعمال قبل شک کند نباید به شک خود اعتنا کند.
هرگاه قبل از گذشتن محل، شك كند و برگردد و به‌جا آورد، بعد معلوم شود آن جزء را انجام داده بود و بار دوم اضافه بوده، اگر ركن باشد نمازش باطل میشود و اگر ركن نباشد صحيح است.
در صورت که برخاسته و ایستاده اید و شک در تعداد سجده ها نموده اید به شک اعتنا نکنید هر چند قرائت را شروع نکرده باشید.
ملاک این است که در عرف بگویند زیاد شک می‌کند لذا فرقی بین شک در نماز واجب و مستحب نیست.
هرگاه کثیر الشک در رکعات نماز به شکش اعتنا کند نمازش اشکال دارد ولی در حال حاضر اگر ارکان نماز اضافه نمی‌شده و در یادگیری مسئله کوتاهی نکرده اعمال گذشته صحیح است و از این به بعد مراعات نماید.
اگر عرف او را کثیر الشک بداند احکام شاک بر او بار میشود ولی غالباً کسی کمتر از معیاری که در رساله بیان‌شده است شک می‌کند را عرف کثیر الشک نمی‌داند.
هرکدام باید به تکلیف خود عمل نمایند.
درصورتی‌که زیاد تکرار نکرده باشید نمازهای گذشته صحیح است.
درصورتی‌که بعضی از مأمومین یقین به عدد رکعات داشته باشند و بقیه شک کنند و درعین‌حال مطابق یقین عمل شود نمازشان اشکال ندارد.
در فرض سؤال باید همه آن‌ها آن نماز را اعاده کنند.
