لزوم سالم بودن زکات فطره
آیا زکات فطریه را میتوان از جنس معیوب داد؟
زكات فطره را از جنس معيوب نمىتوان داد، ولى اگر جايى باشد كه آن جنس خوراك غالب آنها محسوب میشود اشكال ندارد.
زكات فطره را از جنس معيوب نمىتوان داد، ولى اگر جايى باشد كه آن جنس خوراك غالب آنها محسوب میشود اشكال ندارد.
كسى كه زكات فطره چند نفر را مىدهد لازم نيست همه را از يك جنس بدهد و میتواند (مثلاً) براى بعضى گندم و براى بعضى جو بدهد.
اگر موقعى كه دادن زكات فطره واجب است فطره را ندهد و كنار هم نگذارد احتياط مستحب آن است كه بعداً به نيّت «ما فىالذّمّه» يعنى بدون اينكه قصد ادا و قضا كند فطره را بدهد.
مالى را كه بهقصد فطره كنار گذارده، نمىتواند آن را با مال ديگرى عوض كند، بلكه بايد همان را براى فطره بدهد.
هرگاه مالى را كه براى فطره كنار گذاشته از بين برود، چنانچه دسترسى به فقير داشته و كوتاهى كرده بايد عوض آن را بدهد و اگر دسترسى نداشته و در حفظ آن نيز كوتاهى نكرده چيزى بر او نيست.
هرگاه انسان مالى اعم از پول یا کالا دارد كه قيمتش از فطره بيشتر است چنانچه نيّت كند كه مقدارى از آن مال براى فطره است اشكال دارد.
1- زکات فطره بر شما لازم نیست.) زیرا فقیر میباشند و غنی نمیباشند).2- در صورت دادن زکات فطره به آن نسبت که هزینههای خانواده را میدهید باید در زکات فطره سهیم باشید. 3- جایز نیست زکات فطره را به خانواده بدهید.) زیرا والدین واجب النفقه میباشند).
احتیاط واجب آن است که آن پول را هم بهعنوان زکات فطره بپردازد
در آيات مختلف قرآن که در مورد کفّاره است، اشاره به اطعام شده، مانند کفّاره قسم که مي¬فرمايد { إِطْعامُ عَشَرَةِ مَساکینَ مِنْ أَوْسَطِ ما تُطْعِمُونَ أَهْلیکُمْ } (المائدة، 89) که هم اطعام است و هم «من أوسط ما تطعمون» يعني يک غذاي متوسط؛ و همچنين در مورد کفّاره ظِهار که مي¬فرمايد:{فَإِطْعامُ سِتِّینَ مِسْکِیناً}(المجادلة،4) و يا کفّاره روزه: { وَ عَلَى الَّذینَ یُطیقُونَهُ فِدْیَةٌ طَعامُ مِسْکینٍ } (البقرة، 184) و غير اینها. لذا بايد با مبلغ کفّاره بتوان غذاي متوسطي تهيه کرد؛ و با در نظر گرفتن این امر قیمت اعلامی محاسبهشده است و اطعام موردنظر در آیه امکانپذیر میگردد مخصوصاً درصورتیکه چند نفر باشند ولي در فطريه «صاع مِن طعام» (وسایل الشيعة، ج 9، باب آن الواجب في الفطرة...، ص 339، رقم 12176) است که طعام در لغت عرب معمولاً به گندم گفته میشود و چون در فطريه به «صاع مِن طعام» تعبير کرده ما به همان مقدار اکتفا کرده و عمل میکنیم.
دادن فطره براى آن حضرت مفهوم صحیحى ندارد؛ بهتر آن است که براى سلامتى و تعجیل در ظهور پرنور ایشان هر مقدار میخواهند صدقه بدهند.