مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مرتکب گناه شده و احتیاط واجب آن است که در اولین فرصت بپردازد.

واسطه موظف است عوض آن را به شخص نیازمند بدهد.

گندم يا چيز ديگرى را كه براى فطره مى‏دهند بايد مخلوط با خاك و اشياء ديگر نباشد، مگر اين‏كه به‌قدری كم باشد كه به‌حساب نيايد.

اگر موقعى كه دادن زكات فطره واجب است فطره را ندهد و كنار هم نگذارد احتياط مستحب آن است كه بعداً به نيّت «ما فى‏الذّمّه» يعنى بدون اين‏كه قصد ادا و قضا كند فطره را بدهد.

هرگاه انسان مالى اعم از پول یا کالا دارد كه قيمتش از فطره بيشتر است چنانچه نيّت كند كه مقدارى از آن مال براى فطره است اشكال دارد.

درصورتی‌که فطری‌های را به او داده‌اند مالک شده است و با رضایت ورثه می‌توان خرج او کرد.

در فرض سؤال، فطریه ای که داده اند کافی است.

در فرض سؤال، فطریه هایی که داده‌اند کافی است.

دادن فطره براى آن حضرت مفهوم صحیحى ندارد؛ بهتر آن است که براى سلامتى و تعجیل در ظهور پرنور ایشان هر مقدار می‌خواهند صدقه بدهند.

مانعی ندارد.

مالى را كه به‌قصد فطره كنار گذارده، نمى‏تواند آن را با مال ديگرى عوض كند، بلكه بايد همان را براى فطره بدهد.

اگر كسى را كه نان‌خور اوست و در شهر ديگر زندگى مى‏كند وكيل نمايد كه از مال او فطره خودش را بپردازد، چنانچه اطمينان و وثوق داشته باشد كه فطره را مى‏دهد كافى است.