عدم تأثیر خروج شیء در حلق فرورفته در صحت روزه
اگر چیزی که مبطل روزه است فروبرده شود ولی فوراً بیرون آورده شود، در این صورت روزه چه حکمی دارد؟
چنانچه عمداً پایین برود، مبطل است و بیرون آوردن آن مشکلی را حل نمیکند.
چنانچه عمداً پایین برود، مبطل است و بیرون آوردن آن مشکلی را حل نمیکند.
درصورتیکه چیزی از خون کم شود روزه صحیح است؛ ولی در صورت اضافه کردن چیزی به خون و یا تعویض خون احتیاط واجب آن است قضای آن روز را بجا آورد.
موجب بطلان روزه نمیشود مگر اینکه آلوده به آب دهان شود و آن را بیرون آورد و سپس وارد دهان کند و رطوبت آن ابزار بهقدری باشد که در آب دهان مستهلک نشود و آن را فروبرد.
درصورتیکه آغشته به آب دهان نشود و در حلق فرو نرود روزه صحيح است.
با توجّه به اینکه اجزاى آن تدریجاً جدا میشود، جایز نیست.
اگر عمداً خون لثه، خون دندان و ... را فروببرد روزه را باطل میکند ولی اگر بیاختیار باشد روزه صحیح است.
اگر یقین دارد بهمرورزمان حلشده و وارد حلق میشود روزه باطل است
خوردن قرص، روزه را باطل میکند، چنانچه امکان تغییر ساعت استفاده از آن، به قبل از اذان صبح و بعد از اذان مغرب وجود داشته باشد و این کار برای بدن ضرر نداشته باشد باید روزه بگیرد، در غیر این صورت نباید روزه بگیرد.
اخلاط سر و سینه اصلاً به فضای بینی و دهان نمیآید ولی خونی که به فضای بینی آمده است اگر پایینرود اشکال دارد همچنین آب بینی را اگر بالا بکشد و از پشت حلق پایینرود
انسان نمیتواند به خاطر سحری نخوردن، روزه را بخورد، ولى اگر بهقدری ضعف پيدا كند كه تحمّل آن بسيار مشكل شود، مىتواند روزه را بخورد و همچنين اگر خوف بيمارى داشته باشد.
سحری خوردن واجب نیست مگر برای کسانی که بدانند بدون آن مجبور به افطار میشوند ولی در صورت افطار، کفاره عمد ندارد.