مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه روزه‌دار دروغى به خدا و پيغمبر اكرم صلی‌الله عليه و آله و جانشينان معصوم او علیهم‌السلام نسبت دهد خواه با گفتن باشد، يا نوشتن، يا اشاره و مانند آن، بنا بر احتياط واجب روزه‌اش باطل می‌شود، هرچند بلافاصله توبه كند. دروغ بستن به ساير انبيا و فاطمه زهرا عليها السلام نيز همين حكم را دارد.

اگر چيزى را به‌زور در گلوى روزه‌دار بريزند، يا سر او را در آب فروبرند، روزه‌اش باطل نمی‌شود، ولى اگر مجبورش كنند كه خودش افطار كند، مثلاً به او بگويند اگر غذا نخورى ضرر جانى يا مالى به تو می‌زنیم و او براى جلوگيرى از ضرر، غذا بخورد روزه‌اش باطل مى‏شود.

اگر از شخص روزه‌دار سؤال كنند كه آيا پيغمبر اكرم صلی‌الله عليه و آله چنين مطلبى را فرموده و او عمداً بگويد: آرى، درحالی‌که پيغمبر صلی‌الله عليه و آله نگفته باشد، يا بگويد: نه درحالی‌که پيغمبر صلی‌الله عليه و آله گفته باشد، روزه‌اش بنا بر احتیاط واجب باطل است.

هرگاه روزه‌دار در حال بيرون آمدن منى از خواب بيدار شود واجب نيست از بيرون آمدن آن جلوگيرى كند.

خون‌دماغ شدن روزه را باطل نمی‌کند مگر درصورتی‌که:1- خون وارد فضاي دهان شود و عمداً فروببرد2- با بالا گرفتن سر يا بالا کشيدن بيني خون وارد حلق شود.

اگر خرده‌های غذا يا حشره‌ای مانند مگس بی‌اختیار در گلوى روزه‌دار برود چنانچه به‌قدری پايين برود كه نمی‌توان آن را بيرون آورد روزه‌اش صحيح است و اگر بتواند آن را بيرون آورد بايد چنين كند و بيرون آوردنش ضررى براى روزه ندارد، بلكه اگر در اين حال فروبرد روزه‌اش باطل است.

هرگاه در ماه رمضان بعد از اذان صبح بيدار شود و ببيند محتلم شده روزه‌اش صحيح است، خواه بداند پيش از اذان محتلم شده، يا بعدازآن و يا شك داشته باشد.

اگر روزه‌دار بی‌اختیار در آب بيفتد، يا او را در آب بيندازند و سر او زیرآب رود، يا فراموش كند كه روزه است سر در آب فروبرد، روزه او باطل نمی‌شود، ولى اگر يادش بيايد بنا بر احتياط واجب بايد فوراً سر را از آب بيرون آورد.

اگر در شب چيزى بخورد كه می‌داند در روز بی‌اختیار قى می‌کند روزه باطل نمی‌شود، ولى احتياط مستحب اين است كه چنين كارى نكند و اگر كرد، روزه را قضا نمايد.

قى كردن (استفراغ) از روى عمد روزه را باطل می‌کند، هرچند براى نجات از مسمومیت و درمان بيمارى و مانند آن باشد، ولى قى كردن بدون اختيار يا از روى سهو روزه را باطل نمی‌کند.

هرگاه از روى فراموشى جماع كند و يا از روى اجبار به‌طوری‌که هيچ اختيارى نداشته باشد، روزه باطل نمی‌شود، ولى چنانچه در بين جماع يادش بيايد، يا اجبار برطرف شود، بايد فوراً ترك‏ كند و الا روزه او باطل است.

اگر فراموش كند كه روزه است و به نيّت غسل سر را زیرآب كند روزه و غسل او، هر دو صحيح است.