مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر چيزي از آن فرو نرود روزه را باطل نمی‌کند و اگر بدون اراده به حلق برسد اشکالي ندارد، ولي اگر از اول بداند بی‌اختیار به حلق می‌رسد روزه‌اش باطل است و قضا و کفاره دارد.

اگر روزه‌دار به‌اندازه‌ای تشنه شود كه طاقت تحمّل آن را ندارد و يا ترس بيمارى و تلف داشته باشد، می‌تواند به‌اندازه ضرورت آب بنوشد، ولى روزه او باطل می‌شود و اگر ماه رمضان باشد بايد بنا بر احتیاط واجب بقيّه روز را امساك كند.

اگر خرده‌های غذا يا حشره‌ای مانند مگس بی‌اختیار در گلوى روزه‌دار برود چنانچه به‌قدری پايين برود كه نمی‌توان آن را بيرون آورد روزه‌اش صحيح است و اگر بتواند آن را بيرون آورد بايد چنين كند و بيرون آوردنش ضررى براى روزه ندارد، بلكه اگر در اين حال فروبرد روزه‌اش باطل است.

مضمضه كردن زياد براى روزه‌دار مكروه است و بعد از مضمضه بايد آب خارجى را از دهان بيرون بريزد و بهتر است سه مرتبه آب دهان را بيندازد و اگر بداند به‌واسطه مضمضه بی‌اختیار آب وارد گلويش می‌شود نبايد مضمضه كند.

كسى كه از روزه گرفتن معذور است مكروه است در روز ماه‏ رمضان در خوردن و آشاميدن، خود را کاملاً سير كنند.

درصورتی‌که یقین دارد یا گمان می‌کند که در هنگام غرغره کردن چیزی فرو نمی‌رود روزه او صحیح است.

استفاده از آن اشکالی ندارد.

این کار مبطل روزه نیست ولی سزاوار است روزه‌دار از آن بپرهیزد.

درصورتی‌که چربی یا موادی به آن نزده باشند روزه را باطل نمی‌کند.

با توجه به این‌که اجزاي آدامس تدریجاً جدا می‌شود، جايز نيست و روزه را باطل می‌کند.

منظور این است که آدامس با جویدن کوچک می‌شود و این بیانگر آن است که ذراتی از آن جدا می‌شود و با آب دهان فرو می‌رود؛ اگر یقین دارید چیزی جدا نشده، مبطل نیست.

اگر خون کم شود مانعی ندارد؛ اما اگر به‌صورت تزریق خون باشد، این کار بنا بر احتياط واجب روزه را باطل می‌کند و بايد تا آخر روز از کارهايي که روزه را باطل می‌کند خودداري نمايد و نیز بنا بر احتياط واجب، قضاي آن روز را به‌جا آورد.