انسان نمی‌تواند به خاطر ضعف، روزه را بخورد، ولى اگر به‌قدری ضعف پيدا كند كه تحمّل آن بسيار مشكل شود، می‌تواند روزه را بخورد و همچنين اگر خوف بيمارى داشته باشد.
درصورتی‌که روزه نباشند یا روزه باشند و امکان جلوگیری باشد، مسئولیتی ندارید.
چنانچه در حد بوسیدن باشد روزه را باطل نمی‌کند اما اگر آب دهان منتقل شود باید آن را بیرون بریزد تا روزه‌اش صحیح باشد.
اگر عمداً خون لثه، خون دندان و ... را فروببرد روزه را باطل می‌کند ولی اگر بی‌اختیار باشد روزه صحیح است.
اگر به فضاى دهان وارد نشود یا بدون اختیار فرورود مانعى ندارد.
هرگاه در حین نماز اخلاط سر و سینه به دهان روزه‌دار وارد شود باید آن را خارج کند و اگر ممکن نبود نماز را بشکند (البته می‌تواند نیت نماز را به نماز مستحب تغییر داده و نماز را رها کند) و پس از خارج کردن اخلاط، نماز را اعاده نماید.
اگر وارد حلق شده و فرورود روزه باطل می‌شود.
اخلاط سر و سینه اصلاً به فضای بینی و دهان نمی‌آید ولی خونی که به فضای بینی آمده است اگر پایین‌رود اشکال دارد همچنین آب بینی را اگر بالا بکشد و از پشت حلق پایین‌رود
درصورتی‌که آغشته به آب دهان نشود و در حلق فرو نرود روزه صحيح است.
اگر چیزی است که جذب بدن نمی‌شود و زیرپوست قرار می‌گیرد، اشکالی ندارد.
اگر اخلاط وارد بيني شده باشد احتياط واجب آن است كه آن را فرونبرد، ولي اگر مربوط به سر و سينه باشد و به فضاي دهان نرسد اشکالي ندارد.
