عدم تأثیر خروج شیء در حلق فرورفته در صحت روزه
اگر چیزی که مبطل روزه است فروبرده شود ولی فوراً بیرون آورده شود، در این صورت روزه چه حکمی دارد؟
چنانچه عمداً پایین برود، مبطل است و بیرون آوردن آن مشکلی را حل نمیکند.
چنانچه عمداً پایین برود، مبطل است و بیرون آوردن آن مشکلی را حل نمیکند.
استفاده از آن اشکالی ندارد.
اگر نمیدانستهاید چنین میشود روزه صحیح است.
اگر به فضاى دهان وارد نشود یا بدون اختیار فرورود مانعى ندارد.
خوردن و آشاميدن از روى عمد روزه را باطل میکند، خواه از چيزهاى معمولى باشد مانند نانوآب و يا غیرمعمولی مانند برگ درختان، كم باشد يا زياد.
اگر خردههای غذا يا حشرهای مانند مگس بیاختیار در گلوى روزهدار برود چنانچه بهقدری پايين برود كه نمیتوان آن را بيرون آورد روزهاش صحيح است و اگر بتواند آن را بيرون آورد بايد چنين كند و بيرون آوردنش ضررى براى روزه ندارد، بلكه اگر در اين حال فروبرد روزهاش باطل است.
كسى كه میخواهد روزه بگيرد بهتر است پيش از اذان صبح دندانهایش را بشويد و خلال كند و اگر بداند غذايى كه لاى دندان مانده در روز فرو میرود احتياط واجب آن است كه قبلاً آن را بشويد و خلال كند و اگر نكند و غذا فرورود روزه را تمام كند و بعد قضا نمايد.
سحری خوردن واجب نیست مگر برای کسانی که بدانند بدون آن مجبور به افطار میشوند ولی در صورت افطار، کفاره عمد ندارد.
اگر یقین دارد بهمرورزمان حلشده و وارد حلق میشود روزه باطل است
چنانچه مراقبت نماید که از حلق فرو نرود و تنها بوی عطر و یا تلخی نمک باقی بماند روزه صحیح است، اما اگر ذرات ریز آن در دهان باشد باید آبکشیده شود.
احتیاط واجب کفاره جمع دارد مگر در حال ضرورت و عدم امکان درمان در شب.
اگر خون کم شود مانعی ندارد؛ اما اگر بهصورت تزریق خون باشد، این کار بنا بر احتياط واجب روزه را باطل میکند و بايد تا آخر روز از کارهايي که روزه را باطل میکند خودداري نمايد و نیز بنا بر احتياط واجب، قضاي آن روز را بهجا آورد.