مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

باید هنگام پرداخت کفّاره نیّت نمایند و درصورتی‌که همان زمان نیّت کفاره داشته است و کفاره هم بر او لازم شده می‌تواند نیّت نماید و الا باید اعاده نماید.

درصورتی‌که اموالی داشته باشد که استفاده از آن برای پرداخت کفاره موجب ضرر و زیان نمی‌شود یا با صرفه جویی در نفقه بتواند کفاره را بپردازد این کار لازم است در غیر این صورت تبدیل به استغفار شده و چیزی بر شوهر واجب نیست.

در حال اختیار هم می‌تواند چنین کند و روز عید را نباید روزه بگیرد و بقیه را بعدازآن می‌گیرد.

نه بر عهده پسر بزرگ است و نه از ترکه واجب است هرچند بهتر است با رضایت تمام ورثه بپردازند.‌

در مورد کفاره عذر، باید یک مد کامل به فقیر پرداخت نمود؛ برای مثال درجایی که سه مد را می‌خواهد به دو فقیر بدهد باید به یکی 2 مد و به دیگری یک مد بدهد و نمی‌توان کفاره 3 مد را بین دو نفر تقسیم نمود و نفري يک و نيم مد بدهد و درجایی که می‌خواهد نقداً بپردازد نمی‌توان 3000 تومان را بین دو نفر تقسیم کند و نفری 1500 تومان بپردازد باید به یکی 1000 و به دیگری 2000 بپردازد و درهرصورت پرداخت پول بجای کفاره کافی نیست مگر اینکه یقین داشته باشد که فقیر، آن را صرف نان می‌کند.

اگر همان تعداد فقیر با این مقدار برنج سیر شوند اشکالی ندارد.

اگر روزه‌دار روزه خود را به چيز حلالى باطل كند، بعد كار حرامى ‏كه روزه را باطل می‌کند انجام دهد احتیاط واجب این است که دو کفاره بدهد و در این مورد می‌تواند به مرجع دیگری مراجعه نماید.

کفایت می‌کند.

لازم نيست كفّاره هرروز را به يك فقير بدهد، بلكه می‌تواند كفّاره چندين روز را به يك نفر بدهد و اگر مقدارى نان دهد كه گندم آن به‌اندازه يك مد باشد كافى است.

درصورتی‌که بر اساس قیمت، ساندویچ گرفته‌اند کافی است.

احتیاط واجب آن است که اگر بتواند تا قبل از ماه رمضان آینده بگیرد.

ملاک دادن طعام است هرچند سیر نشوند.