مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر شك كند آخر رمضان است يا اوّل شوال و عمداً روزه را باطل كند بعد معلوم شود روز عيد بوده كفّاره ندارد.

هرگاه روزه‌دار در ماه رمضان با همسر خود كه روزه‌دار است جماع كند چنانچه او را اکراه (اکراه آن است که زن را تهدید کنند که اگر تمکین نکند کتک می‌خورد) كرده باشد بايد كفّاره روزه خود و همسرش، هر دو را بدهد و قضا بر هر دو واجب است؛ و اگر او راضى شده، بر هرکدام يك كفّاره واجب می‌شود.

هرگاه مرد در ماه رمضان ‌همسر خود را اکراه به مفطرات ديگر (به‌غیراز جماع) كند گناه كرده، امّا كفّاره بر هیچ‌کدام واجب نيست؛ ضمناً آن‌کسی كه روزه‌اش را خورده، بايد قضا كند.

هرگاه زن روزه‌دار شوهر روزه‌دار خود را وادار به جماع نمايد فقط يك كفّاره بر او واجب است و لازم نيست كفّاره شوهر را بدهد

هرگاه زن در آغاز، اکراه شده و در اثناء راضى شده، احتياط واجب آن است كه مرد دو كفّاره بدهد و بر زن چيزى جز قضا لازم نيست.

هرگاه كسى به‌واسطه مسافرت يا بيمارى روزه نگيرد نمی‌تواند همسر خود را وادار به جماع نمايد و اگر او را اکراه كند گناه كرده، ولى لازم نيست كفّاره او را هم بدهد.

در فرض سؤال کفاره عمد دارد.

علاوه بر قضای روزه، کفاره عمد نیز واجب می‌شود.

اگر با رضایت همسر باشد، چه منی خارج شود یا نه بنا بر احتیاط واجب کفاره‌ی عمد دارد و اگر بدون رضایت همسر باشد بنا بر احتیاط واجب کفاره جمع دارد و رضایت بعدی یا در اثناء فایده ندارد.

کفاره جمع ندارد و باید کفاره عمد بدهند.

روزهای عادت کفاره ندارد.

آنچه از قضاى روزه مانده، بعد از ماه رمضان بجا می‌آورد و اگر قضا را تا سال بعد نگرفته براى هر یک روز روزه یک مد طعام (یعنى معادل 750 گرم گندم) به فقیر بدهد.