مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

نفر اول تنها روزه آن روز را قضا می‌کند؛ چون تعمد بر بقاء بر جنابت نداشته و از روی جهل تیمم نکرده است و جهل هرچند عن تقصیر باشد کفاره ندارد.ولی نفر دوم علاوه بر قضا، کفاره جمع (احتیاط واجب) می‌پردازد. چون علم به بطلان داشته هرچند علم به کفاره نداشته و علم به کفاره شرط نیست.

با توجه به آنچه نوشته‌شده است کفاره شکستن روزه قضای رمضان را بدهد.

الف: احتیاط واجب این است که دو کفاره بدهد.ب: بنا بر احتیاط واجب یک کفاره جمع بدهد.ج: بنا بر احتیاط واجب یک کفاره جمع بدهد.د: بنا بر احتیاط واجب یک کفاره جمع بدهد.و: یک کفاره عمد بدهد.

درصورتی‌که مقدار آن را هم به‌صورت تخمین نمی‌دانند نیمی از آن را به‌عنوان کفاره به غیر سادات و نیمی از آن را به نیت فطریه به غیر سادات می‌دهند.

کفاره تأخير و عذر، به ازا هرروز يک مد طعام (معادل 750 گرم گندم و مانند آن) و يا اطعام يک فقير است به‌گونه‌ای که يک انسان را سير کند، همچنین پرداخت پول بجای کفاره کافی نیست مگر اینکه یقین داشته باشد که فقیر، آن را صرف نان می‌کند.

باید پرداخت کنید.

در فرض سؤال کفاره عمد ندارد ولی باید توبه کند و به ازا هرروز یک فقیر (کفاره عذر) را سیر کند.‌

نمی‌توان جایگزین کرد.‌

پرداخت کفاره روزه والدین بر فرزندان واجب نیست و حتی از اصل مال میت نیز نمی‌توان پرداخت مگر در دو صورت: 1- با رضایت ورثه کبیر و از سهم آن‌ها. 2- میت در این زمینه وصیت نموده باشد که از ثلث اموال وی پرداخت می‌شود.

باید هنگام پرداخت کفّاره نیّت نمایند و درصورتی‌که همان زمان نیّت کفاره داشته است و کفاره هم بر او لازم شده می‌تواند نیّت نماید و الا باید اعاده نماید.

درصورتی‌که بیماری او در حدی باشد که اوقات نماز را تشخیص نمی‌دهد نه‌روزه بر او واجب است و نه کفاره.

اگر شك كند آخر رمضان است يا اوّل شوال و عمداً روزه را باطل كند بعد معلوم شود روز عيد بوده كفّاره ندارد.