هرگاه مسافر پيش از ظهر به‌جايى برسد كه قصد ده روز توقّف دارد، چنانچه كارى كه روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد بايد روزه بگيرد و اگر انجام داده بايد بعداً قضا كند و مستحب است باقيمانده آن روز را امساك نمايد، ولى اگر بعدازظهر وارد شود نمی‌تواند روزه بگيرد.
مسافر مكروه است در روز ماه رمضان در خوردن و آشاميدن، خود را کاملاً سير كنند، همچنين جماع براى او مكروه است.
در مورد روزه دستور به روزه تا پايان ماه است و بايد مطابق محلی که در آن است عمل کند و روزه را بگيرد هرچند مجموع روزه‌هایش 28 يا 31 روز شود.
در فرض سؤال چنانچه يك نماز چهار ركعتى خوانده باشد روزه‌اش صحيح است و بايد تا آنجا هست نمازها را تمام بخواند و روزه ماه رمضان را بگيرد امّا اگر نماز چهار ركعتى نخوانده فقط روزه همان روزش صحيح است و نمازها را نيز بايد شكسته بخواند.
چنین شخصی کثیر السفر محسوب می‌شود و روزه بر او واجب می‌شود.
درصورتی‌که به وطن برگردد یا به حد ترخص برسد و نیت روزه کند صحیح است.
رسیدن به حد ترخص کافی است و روزه صحیح است.
در فرض سؤال اگر می‌دانسته می‌رسد و نیت کرده و خواب‌رفته روزه صحیح است.
با توجه به آنچه نوشته‌اید قضا دارد ولی کفاره ندارد.
اگر ضروری باشد می‌تواند مسافرت برود و بعداً روزه بگیرد ولی اگر ضروری نیست نباید برود و اگر رفت احتیاط واجب آن است که روزه را در سفر بگیرد و بعداً نیز قضا نماید و کفّاره هم بدهد.
