مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر تایید کار او محسوب نشود اشکال ندارد و در هر حال با زبان خوب او را ارشاد کند.‌

در صورتی که سبب تقویت کفر نشود اشکال ندارد و به مقدار واجب آن ترک نشود.‌

از مصادیق رحم می توان از افرادی مانند پدر، مادر، پدربزرگ، مادربزرگ، برادر، خواهر، عمه، عمو، دایی، خاله و فرزندان آن ها و ... نام برد.

عقد اخوت مربوط به عید غدیر است ولی در ایام دیگر به‌قصد رجاء مانعی ندارد.

عهد اخوت باطل شدنی نیست ولی تنها اثر آن همان‌طور که در مفاتیح آمده حق زیارت و دعا است.

زنان نیز می‌توانند به امید رسیدن به ثواب عقد اخوّت را میان خود جاری کنند.

حداقل صله‌رحم آن است که در عرف گفته شود: «فلان‌ کس با خویشاوندانش ارتباط دارد» و اگر طورى رفتار کند که بگویند: «قطع رابطه کرده» قطع رحم محسوب می‌شود و بستگان در این رابطه باهم متفاوت هستند: نسبت به پدر و مادر، فرزند، برادر و خواهر توجه بیشتری باید کرد و نسبت به ارحام دور توجه مختصر کافی است.

استفاده به مقدار معمولی به‌دوراز افراط‌وتفریط و درصورتی‌که علم به عدم رضایت صاحب‌خانه نباشد اشکال ندارد.

این امر عرفی است و در روایات و شرع چیزی در این مورد وارد نشده است.‌

هرگاه جلسات به‌صورت جلسات شادی و تفریحی نباشد، بلکه دیدوبازدیدهای فامیلی و صله‌رحم و گفتارهای دوستانه باشد، مانعی ندارد.

حرام نیست مگر اینکه سلام و تحیتی در آن باشد که باید جواب داده شود.‌

شایسته است برادران مؤمن، در روز غدیر، با یکدیگر عقد اخوت و برادری به شکلی که در مفاتیح آمده، جاری کنند که بعدازآن سزاوار است برخی امور را رعایت نمایند: 1- برای یکدیگر دعا کنند. 2- در زیارت‌ها بجای دیگری نیز زیارت کنند. 3- در آخرت یکدیگر را شفاعت كنند. زنان نیز می‌توانند به امید رسیدن به ثواب، این عقد را میان خود جاری کنند. این سنت حسنه‌ای است که سابقه آن به سال اول هجرت برمی‌گردد؛ زمانی که پیامبر (ص) میان مهاجرین و انصار عقد اخوت برقرار کردند و با توجه به شرایط سخت آن زمان، از یکدیگر ارث نیز می‌بردند که بعدها منتفی شد و شرایط دیگر باقی ماند.