حداقل صله‌رحم آن است که در عرف گفته شود: «فلان کس با خویشاوندانش ارتباط دارد» و اگر طورى رفتار کند که بگویند: «قطع رابطه کرده» قطع رحم محسوب می‌شود و بستگان در این رابطه باهم متفاوت هستند: نسبت به پدر و مادر، فرزند، برادر و خواهر توجه بیشتری باید کرد و نسبت به ارحام دور توجه مختصر کافی است.
در فرض سؤال، مرتد محسوب می‌شود و رفت‌وآمد با او جایز نیست.
بنابر احتیاط واجب باید به سلام نامه و پیامک پاسخ داد و درصورتی‌که محذور و مفسده‌ای نباشد پاسخ این سلام، فوری است.
اگر بدانید یا اظهار کنند که مایه ناراحتی است می‌توانید قطع کنید ولی اگر به‌وسیله تلفن یا مانند این‌ها ناراحت نشوند می‌توانید از این طرق صله‌رحم را بجا آورید.
این امر عرفی است و در روایات و شرع چیزی در این مورد وارد نشده است.
درصورتی‌که سبب امضاى اعمال آن‌ها نشود، باید صله‌رحم را به‌جا آورد و تا آنجا که ممکن است با زبان خوش، امربه‌معروف و نهى از منکر کرد.
در روایات آمده است که همه روز به عیادت مریض نروید بلکه یک روز در میان باشد و اگر بیمارى طولانى شود، عیادت پی‌درپی لزومى ندارد (مگر آن مقدار که باعث شادى بیمار یا پیشرفت بهبودى او گردد) و درباره تفاوت ایام هفته در مسئله عیادت، روایت معتبرى نیافتیم.
هرگاه جلسات به‌صورت جلسات شادی و تفریحی نباشد، بلکه دیدوبازدیدهای فامیلی و صله‌رحم و گفتارهای دوستانه باشد، مانعی ندارد.
واجب نیست اما ثواب آن در حد ثواب صله رحم است.
با توجه به اینکه نمی‌دانید از اموال حلال است یا حرام برای شما مانعی ندارد ولی او را نهی از منکر کنید.
حضور در خانه و مراسم ميت و استفاده از پذيرايي، چنانچه به‌اندازه متعارف باشد و براي صغير، نفعي داشته باشد مانعي ندارد اما نسبت به سهم صغیر احتیاط آن است که مبلغ مختصري که جوابگوي آن تصرف باشد براي صغير در نظر بگيرند و هزينه او کنند.
در صورتی که سبب تقویت کفر نشود اشکال ندارد و به مقدار واجب آن ترک نشود.
