چنانچه امكان تهيّه وجود داشته و اقدام نکرده‌اند، مسئولين آن بخش و مسئولين بيمارستان در برابر اين حوادث ضامن خواهند بود.
درصورتی‌که پزشك از پيامدهاى احتمالى برائت جويد و در كار خود كوتاهى و سهل‌انگاری نكرده باشد، ضامن نيست.
اگر از آن‌ها اجازه گرفته و در برابر این‌گونه امور از خود سلب مسئولیت نموده، ضامن نيست.
اگر از آن‌ها اجازه گرفته و در برابر این‌گونه امور سلب مسئوليت كرده، ضامن نيست.
از ولی شرعى او اذن بگيرد و اگر ولی شرعى نداشت از حاكم شرع.
اگر بتواند از حاکم شرع اجازه بگيرد، اين كار لازم است؛ و ما به پزشكان براى این‌گونه موارد اجازه می‌دهیم كه با دقّت عمل كنند و مريض را رها نكنند.
نسبت به مواردى كه دسترسى به ولى نيست، يا ولى ندارد مانعى نيست.
ولیّ بیمار در درجه یک خود اوست اگر هوش و حواس لازم را دارد و الا پدر یا جدّ او. در غیر این صورت باید بستگان نزدیکش از حاکم شرع در این امر اجازه بگیرند؛ و ما نسبت به بیمارانی که جنبه اورژانسی دارند و نمی‌توان منتظر پیدا کردن ولیّ نشست، به طبیب معالج آن‌ها اجازه می‌دهیم که خدمات لازم پزشکی را درباره‌ی آن‌ها به‌دقت انجام دهد.
اگر بيمار درخطر نيست می‌تواند او را رها كند.
چنانچه قبلاً مسئله را با بيمار در ميان بگذارد و به او تفهيم كند و او رضايت بدهد مانعى ندارد.
اگر قبلاً از بیمار و یا اولیای او برائت گرفته‌شده و خطا عمدی نبوده دیه بر عهده‌ی او نیست؛ ولی درصورتی‌که کوتاهی کرده باید دیه را بپردازد و شهادت در صورتی است که از آن‌ها بخواهند؛ مگر این¬که اگر اطّلاع ندهد ممکن است این کار تکرار شود.
