مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اشكالى ندارد، مشروط بر اينكه طبيب در تلاش و كوشش خود کوتاهی نكند.

بهترين راه براى حلّ مشكل پزشكان ازنظر ضمان شرعى اين است كه از طريق رسانه‌های گروهى و طرقِ ديگرِ اعلان ‌همگانى، اعلام شود كه پزشكان نهايت سعى و كوشش و دقّت خود را براى درمان بيماران به كار می‌گیرند، ولى با توجّه به جهات مختلف، اعم از كمبودهاى علم پزشكى و وسايل شناخت بیماری‌ها و اختلاف وضع جسمى و روحى بيماران و خطاهاى احتمالى كه در طبيعت هر انسانى نهفته است، ممكن است عوارضى پيش آيد، پزشكان در برابر آن مسئول نيستند; و مراجعه به پزشك به معناى قبول اين رفع مسئولیت است. البتّه در برابر عوارضى كه براثر سهل‌انگاری و تقصير حاصل شود، مسئولیت آن‌ها به قوّت خود باقى است. اين اعلان ممكن است به‌صورت تابلويى در تمام مطب‌ها و بیمارستان‌ها نيز نصب شود، به‌طوری‌که به همه مراجعين تفهيم گردد و در مورد جرّاحی‌های مهم برائت خصوصى نيز گرفته شود.

درصورتی‌که پزشك وظيفه خود را طبق ضوابط انجام داده باشد، مسئولیتی ندارد و مدیون نیست.

درصورتی‌که اين مسئله به مريض تفهيم شود كه چنين خطرى ممكن است در پيش باشد و مريض راضى شود، يا وقوع چنين مطلبى بسيار نادر باشد، طبيب ضامن نيست.

پزشك گناه كرده و بايد تعزير شود.

درصورتی‌که واقعاً کوتاهی کرده‌اند تعزیر دارند. ضامن نیست ولی در صورت کوتاهی تعزیر دارد.

درصورتی‌که در مسئله زايمان خلافى از عامل (دكتر زايمان) سر نزده و سهل‌انگاری و کوتاهی نکرده، ضامن نيست.

هرگاه كار او موجب نقصى براى آن بچه نشده ضامن نيست، ولى بدون اجازه نبايد چنين كارى كند.

كار بسيار بدى کرده‌اند، ولى دیه‌ای بر آن‌ها نيست.

براى اين قسمت ديه و ارشى نيست.

در فرض سؤال پزشک را نمی‌توان محکوم‌به دیه کرد.

درصورتی‌که احتمال عقلايى نجات در كار نباشد نبايد اقدام كنند ولى در صورت اقدام و اخذ برائت پزشكان ضامن نيستند و حكم قتل ندارد؛ مشروط بر این‌که نجات او محتمل باشد.