باهمان حال نماز می‌خوانند و اگر غسل بر آن‌ها واجب شده باشد، تيمّم می‌کنند.
اگر كيسه به‌صورت محمول است اشكالى ندارد و اگر بدن آلوده شود چنانچه عسر و حرجى نباشد آن را بشويند و اگر عسر و حرجى است به همان حالت نماز بخوانند.
درصورتی‌که مشقت ندارد، تطهیر نماید و الا باهمان حال نماز بخواند.
در فرض مسئله كه ضرورت است اشكالى ندارد.
درصورتی‌که زخم‌ها در خارج بوده باشد، نمازخواندن مانعى ندارد و ملحق به قروح و جروح است; ولى اگر زخم، داخل باشد و خون بيرون آيد، نمازخواندن با آن اشكال دارد; مگر در مواردى كه عسر و حرج داشته باشد.
اگر خون دردهان بوده باشد موجب بطلان نماز نيست. ولى اگر به‌ظاهر لب به مقدار درهم (یک‌بند انگشت) يا بيشتر رسيده باشد بايد نماز را رها كند و دهان را آب بكشد و سپس آن را اعاده نمايد؛ و اگر كمتر از درهم باشد و با آب دهان آميخته شود و خارج گردد آن‌هم براى نماز اشكال دارد.
آن مقدار كه می‌توانند، از سرايت به ساير اعضا جلوگيرى می‌کنند و بقيّه مانعى ندارد و نمازشان صحيح است.
