خسارت ناشی از عدم ارجاع بیمار به پزشک متخصص توسط پرستار
پزشكى قانونى در تعيين علّت فوت یک خانم باردار چنين نظر داده است: «چون ماما میبایست طبق مقررات زائو را به پزشك متخصّص معرفى نمايد و اين امر صورت نگرفته، ۲۰% مقصّر است» آيا دادگاه مجاز به محكوم كردن ماما به لحاظ عدم راهنمايى زائو به پزشك متخصّص به ميزان فوق است؟ در صورت مثبت بودن پاسخ، آيا ماما بايد ديه جنين را نيز به همان نسبت بپردازد؟
شخص ماما تنها مستحق تعزير است; و ممكن است تعزير مالى انتخاب شود.
لزوم رعایت بهداشت توسط پرستاران و پزشکان
عدم رعايت بهداشت توسّط پزشك يا پرستار در هر بخش، ممكن است موجب ضرر و زيان به بيمار شود. آيا چنين كارى ضمان آور است؟
درصورتیکه از حدّ معمول و متعارف پزشكى كمتر رعايت كنند و بيم انتقال بيمارى برود، موجب ضمان است.
حکم عارضهای که هنگام اهدای خون عارض گردد
اگر خون گرفتن منجر به عارضه گردد، چه حكمى بر آن مترتّب است؟
چنانچه عارضه، ناشى از خطاى خون گیرنده باشد، او ضامن است; مگر اينكه قبلاً بهطور خصوصى يا بهطور عام از بيماران خود برائت گرفته باشد و اگر به خاطر عيب و علّت غیرعادی در بيمار بوده، ضامن نيست.
ضمان تزریق کننده در صورت فوت بیمار
اگر تزريق آمپول منجر به عارضه، يا فوت شود، آيا تزريق كننده در موارد ذيل ضامن است؟الف) اشتباه در تجويز پزشك باشد.ب) تزريق كننده مجوّز قانونى دارد; امّا قواعد تزريقات را رعايت نكرده باشد.ج) تزريق كننده مجوّز قانونى دارد; و قواعد تزريقات را نيز رعايت كرده است.د) تزريق كننده مجوّز قانونى ندارد.
در مورد اوّل پزشك و در مورد دو تزريق كننده ضامن است. در مورد سه چنانچه مرگ يا عارضه، ناشى از خطاى تزريق كننده باشد، او ضامن است; مگر اينكه قبلاً بهطور خصوصى يا بهطور عام از بيماران خود برائت گرفته باشد و اگر به خاطر عيب و علّت غیرعادی در بيمار بوده، ضامن نيست؛ و در مورد چهار تزريق كننده ضامن است.
فوت براثر تزریق اشتباه
آمپولى به بيمارى تزریقشده و بيمار بهواسطه آن فوت كرده است. حكم ضمان يا عدم ضمان و فردى كه بايد ديه را بپردازد، در صورتهای ذيل چگونه است؟۱. تزريق توسّط شخص آشنا به آمپول و تزريق صورت گرفته، ولى در تزريق اشتباه كرده است.۲. اين كار توسّط شخص غير آشنا به آمپول و تزريق، صورت گرفته است.۳. تزريق توسّط طبيب حاذق بوده، ولیکن سهلانگاری كرده است.
۱ تا ۳. كار تزريق كننده مانند كار طبيب است; هرگاه حاذق باشد و اخذ برائت (بهطور عام يا خاص) كند ضامن نيست و بدون اخذ برائت ضامن است؛ و در صورت سهلانگاری یا حاذق نبودن، مطلقاً ضامن است.