مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

متعلق به زن است و می تواند ادعا کند مگر اینکه بخشیده و یا از آن اعراض کرده باشد.

ظاهر این است که نفقه بر پدر است و اگر مهر نقدى باشد آن‌هم بر پدر است و درصورتی‌که بر ذمه زوج باشد می‌توان انتظار بهبودى مجنون را کشید و اگر بهبود نمی‌یابد بر عهده پدر است.

چنانچه دراین‌باره اطلاعی به زن نداده است جزء مهریه زن محسوب نمی‌شود و زن می‌تواند به نرخ روز محاسبه نماید. هرچند خوب است زوجین مراعات حال یکدیگر را بنمایند.

درصورتی‌که سی سال و بیشتر باشد عقد صحیح است و می‌تواند مهریه را مطالبه نماید اما اگر کمتر از آن باشد و نمی‌دانسته‌اند، عقد اشکال دارد، البته در صورت نزدیکی لازم است مهرالمثل را بپردازد.

هرگاه مسوّده به‌عنوان مهر بوده باشد و اجراء صیغه ناظر بر آن باشد همگی جزو مهر است.

هرگاه زوجه و کسان او طورى وانمود کنند که زن سالم است و درواقع سلامت زن به‌صورت شرط در ضمن عقد درآید و بعداً کشف خلاف شود شوهر می‌تواند عقد را فسخ کند و اگر دخول نکرده، مهرى براى زن نیست و اگر قبل از آگاهى بر عیب دخول کرده است تمام مهر بر او لازم است و می‌تواند آن را از تدلیس کننده بگیرد و اگر تدلیس کننده زن باشد مهر او ساقط است.

مهریه در عقود باطل با رضایت طرفین همان مهرالمثل است، اما اگر می‌دانسته‌اند که عقد باطل است مهرالمثل ندارد.

قول عدم نزدیکى مقدّم است (البتّه با قَسم)مگر این که زن بتواند این موضوع را ثابت کند مثلا مدّتى بدون مانع با هم خلوت داشته باشند، که در این صورت  ظاهر حال مواقعه است.‌ 1-در مورد عده اگر زن یقین به دخول دارد باید عده نگه دارد.‌ 2- تا دخول ثابت نشده مهر المسمی کافی است.‌

با توجّه به این‌که مهریّه مربوط به سابق است حقّ گرفتن آن را دارد; ولى هر دو نفر ازنظر قضایى قابل‌تعقیب هستند و ازنظر اسلام مجازاتشان شدید است.

در فرض سؤال احتیاط واجب آن است که تمام مهریه را پرداخته شود.

مهرالمثل حال است، مگر این‌که شخص مدیون قدرت بر پرداخت نداشته باشد که در این صورت تقسیط می‌شود.

درصورتی‌که قصد نداشتن خود را به زوجه اطلاع داده باشد مهریه مزبور اعتباری ندارد.