در درجه اوّل باید صرف غذاى هیئت و مجالس عزادارى شود. اگر واقعاً اضافى بود، می‌توانند بفروشند و صرف بقیّه نیازهاى هیئت کنند.
می‌توان آن‌ها را به محل‌های محروم که به‌قدر کافى وسیله ندارند برد، البته محل‌های نزدیک بهتر است و اگر آن‌هم ممکن نشد در زمان دیگرى در ماه محرّم و صفر در همان مصارف صرف کنند.
هرگاه نذر شخص شربت خنک و امثال آن بوده و زمان آن در روزهاي سرد واقع‌شده است می‌تواند چيزي که مناسب با فصل است بدهد؛ مانند شير گرم و چاي و امثال آن.
اشکال ندارد، مگر اینکه در مسجد باشد.
اگر شخصی قادر به ادای نذر نباشد در این صورت تا جایی که توانایی دارد به آن عمل کند یا کاری که نزدیک و شبیه آن باشد را انجام دهد و اگر اصلاً قادر به انجام آن نباشد از او ساقط می‌شود.
از وجوهى که جهت اطعام و عزادارى داده می‌شود نمی‌توان صرف حمّام کرد ولى چنانچه نذوراتى باشد که جهت مطلق کارهاى خیر نذر شده باشد، اشکالى ندارد.
اگر چيزى براى حرم يكى از امامان يا امامزادگان نذر كند بايد آن را به مصارف حرم برساند، از قبيل تعميرات و فرش و روشنايى و خدّامى كه مشغول خدمت هستند و مانند آن، ولى اگر چيزى براى خود امام علیه‌السلام يا امامزاده نذر كرده بى آنكه نام حرم را ببرد، مىتواند علاوه بر امورى كه ذكر شد صرف مجالس عزادارى و سوگوارى يا نشر آثار آن بزرگواران، يا كمك به زوّار آن‌ها يا هر كار ديگرى كه نسبتى با آن‌ها دارد بكند.
عمل به این نذر لزومی ندارد.
چنین نذرى واجب العمل نیست. اگر مایل باشید می‌توانید آن را صرف هیئت‌های عزادارى کنید.
