در احرام عمره تمتّع واجب است مُحرم هنگامی‌که خانه‌هاى مکه را مشاهده كرد «لبّيك» را قطع كند و در احرام حج به هنگام ظهر روز عرفه و در عمره مفرده واجب است هنگام مشاهده كعبه اگر از مکه براى احرام به خارج‌رفته است و هنگام داخل شدن به منطقه حرم اگر از خارج مکه به‌سوی آن مى‌آيد، لبّيك را قطع كند.
اگر حج را به نيّت خالص بجا نياورد و آن را به ريا و مانند آن باطل كند، بايد سال آينده عمره و حج را اعاده نمايد.
این‌گونه نيّت اشكال دارد؛ مگر این‌که اشتباه لفظى باشد و قصدش اين بوده عمره‌اى كه وظيفه اوست انجام دهد، ولى اسمش را از روى اشتباه حجةالاسلام گذاشته است. در اين صورت صحيح است و معمولاً همين‌گونه است.
واجب است هنگام احرام «لبیک‌های چهارگانه» را به عربی صحیح بگویند.
هرگاه محرم «لبّيك» واجب را، چه عمداً و چه براثر عذر، نگفته باشد، محرمات احرام بر او حرام نمى‌شود و اگر چيزى از محرمات احرام كه كفّاره دارد انجام دهد، كفّاره بر او واجب نمى‌شود. همچنين اگر «لبّيك» اوّل را با ريا باطل كند.
اگر براثر ندانستن مسئله، يا جهت ديگرى، بجاى نيّت عمره تمتّع، حج تمتّع را قصد كند و در نظرش اين باشد كه همان عملى كه همه مردم انجام مى‌دهند او هم بجا آورد، ولى خيال كرده جزء اوّل از دو جزء اعمال حج، حج تمتّع نام دارد، بدین‌جهت نيّت حج تمتّع كرده، عمل او صحيح است و عمره تمتّع محسوب مى‌شود و بهتر آن است كه نيّت را تجديد كند.
اگر براثر جهل به مسئله، يا جهت ديگرى، گمان كند كه حج تمتّع بر عمره تمتّع مقدّم است و به هنگام احرام، نيّت حج تمتّع كند و قصد داشته باشد پس از احرام به عرفات و مشعر برود و مناسك حج تمتّع را انجام دهد، سپس عمره را بجا آورد، بنا بر احتياط واجب احرام او باطل است و بايد در ميقات دوباره محرم شود و اگر از ميقات عبور كرده، بايد در صورت امكان به ميقات برگردد و در انجام محرم شود و اگر امكان بازگشت به ميقات نيست، از همان‌جا كه هست محرم مى‌شود و اگر وارد حرم شده و توجّه به مسئله پیداکرده، بايد در صورت امكان از حرم خارج شود و محرم گردد، وگرنه در همان‌جا احرام مى‌بندد و اعمال او صحيح است.
در احرام فقط یک‌بار لبّيك گفتن (به صورتی كه گفته شد) واجب است و بعدازآن، مستحب است آن را در حالات مختلف به مقدار امكان تكرار كند؛ يعنى در موقع سوارشدن بر مركب و پياده شدن و گذشتن از پستی‌ها و بلندی‌ها و پس از خواب و بعد از نمازها تكرار مى‌نمايد.
پيش از گفتن «لبّيك» اعمالى كه بر محرم حرام است، بر او حرام نمى‌شود؛ هرچند نيّت احرام كرده و لباس احرام را نيز پوشيده باشد. بنابراين، اگر قبل از گفتن لبّيك چيزى از آن‌ها را بجا آورد كفّاره‌اى ندارد و در حقيقت «لبّيك» مانند «الله‌اکبر» اوّل نماز است، كه تا آن را نگويد وارد نماز نمى‌شود.
نیّت را به حج اِفراد برمی‌گرداند و حج او اشکالى ندارد.
اگر به احرام صحيح محرم شده نمى‌تواند نيّت را عوض كند؛ بلكه بايد عملش را به همان نيّتى كه در احرام داشته به انجام برساند.
چنانچه عمداً غلط گفته اعمالش صحيح نيست و اگر عمدى نبوده، بلكه از روی فراموشى، یا ندانستن مسئله بوده، اعمالش صحیح است.
