مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر لبّيك گفته، امّا نمى‌داند صحيح گفته يا نه؟ بنا را بر درست گفتن مى‌گذارد و احرامش صحيح است.

مستحب است ولی طفلِ غير مميّز، يا هرکسی كه عهده‌دار كارهاى كودك است او را محرم كند و لباس احرام بر وى بپوشاند و از طرف او نيّت كند؛ يعنى به هنگام عمره تمتّع بگويد: «اين طفل را محرم مى‌كنم به عمره تمتّع قربت الى الله» و به هنگام حج تمتّع بگويد: «اين طفل را محرم مى‌كنم براى حج تمتّع قربت الى الله» و در صورت امكان او را وادار كند كه لبّيك بگويد و اگر توانايى ندارد خودش از طرف او لَبّيك بگويد؛ امّا اگر ولی مى‌ترسد كه نتواند وظايف مربوط به كودك را به‌درستی انجام دهد، بهتر است از محرم كردن وى صرف‌نظر كند.

اگر به احرام صحيح محرم شده نمى‌تواند نيّت را عوض كند؛ بلكه بايد عملش را به همان نيّتى كه در احرام داشته به انجام برساند.

انداختن پتوهايى كه اطراف آن دوخته‌شده بر شانه براى دفع سرما و مانند آن، يا كشيدن لحاف دوخته‌شده به روى بدن (به‌شرط این‌که سرخود را با آن نپوشاند) اشكال ندارد.

اگر لبه‌هاى احرامى دوخته باشد ضررى ندارد؛ هرچند احتياط مستحب در ترك آن است.

احتياط واجب آن است از افزودن لبّيك پنجم و عبارات ديگر خوددارى شود؛ مگر آنچه در مستحبات لبیک بیان‌شده است؛ و چنانچه لبیک آخر را عمداً بگويد ضررى به احرام و تلبیه نمى‌زند. هرچند کار خلاف احتیاط کرده است.

درصورتی‌که زائر نتواند اين عبارات را به عربى صحيح ادا كند، بايد آن را ياد بگيرد و اگر نتواند، يا وقت نباشد، كافى است ديگرى شمرده شمرده براى او بخواند و او تكرار نمايد و چنانچه قادر بر تلفّظ صحيح نباشد، احتياط آن است آنچه را مى‌تواند بخواند و ترجمه آن را نيز بگويد.

دوخته بودن بند ساعت مانعی ندارد.

این‌گونه دوختن‌ها اشكالى ندارد؛ و آنچه بر مردان از البسه دوخته‌شده که در حال احرام حرام است عبارت است از لباس‌هایی مانند پيراهن، قبا، کت‌وشلوار، زیر پیراهن، شورت.

بهتر است مردان صداى خود را به لبّيك بلند كنند.

شخص گنگ بجاى گفتن «لبّيك» با دست خود اشاره مى‌كند و زبان خود را طبق معمول حركت مى‌دهد و بهتر است علاوه بر اين، كسى به نيابت از او نيز لبّيك بگويد، ولى واجب نيست.

آرى جايز است؛ ولى بهتر است مردان در حال احرام چنين كفشى نپوشند.