اگر بعد از گفتن لبّيك در روز هشتم ذی‌الحجه، كه بايد براى حج تمتّع تلبيه بگويد، فراموش كند كه براى حج لبيك گفته، يا براى عمره، بنا مى‌گذارد كه براى حج تمتّع گفته و حج او صحيح است، ولى احتياط مستحب آن است كه دوباره لبّيك بگويد.
این‌گونه دوختن‌ها اشكالى ندارد؛ و آنچه بر مردان از البسه دوخته‌شده که در حال احرام حرام است عبارت است از لباس‌هایی مانند پيراهن، قبا، کت‌وشلوار، زیر پیراهن، شورت.
هرگاه به‌قصد لذّت به همسرش نگاه كند، بايد يك گوسفند كفّاره بدهد و اگر با اين كار منى از او خارج شود، احتياط واجب آن است كه يك شتر كفّاره بدهد و اگر نمى‌تواند يك گاو و اگر قدرت بر آن‌هم ندارد، يك گوسفند كفّاره دهد.
با رسيدن به مکه استظلال مانعى ندارد.
براى شوهر اشكالى ندارد؛ ولى اگر زن نيز از اين كار لذّت مى‌برد احتياط آن است كه به اين كار رضايت ندهد.
نخستين اعمال عمره و حج «احرام» است و هرگاه از روى جهل يا فراموشى احرام را ترك كند و بعد از تمام شدن اعمال متوجّه شود، اعمال او صحيح است؛ خواه در عمره تمتّع باشد، يا حج، يا عمره مفرده.
واجب است هنگام احرام «لبّیک‌های چهارگانه» را همانند تكبيرة الاحرام نماز، به عربی صحيح ادا كند و احتياط واجب آن است كه به‌صورت زير باشد:«لَبَّيْکَ اللّهُمَّ لَبَّيْکَ، لَبَّيْکَ لا شَريکَ لَکَ لَبَّيْکَ، اِنَّ الْحَمْدَ وَ النِّعْمَةَ لَکَ وَالْمُلْکَ، لا شَريکَ لَکَ؛ خداوندا! اجابت (و اطاعت) مى‌كنم دعوت تو را و دگربار هم اجابت مى‌كنم تو را، همتايى براى تو نيست، اجابت مى‌كنم تو را، ستايش تنها تو را سزاوار است و نعمت و ملك از آن توست، هيچ همتايى ندارى!».
بايد در هنگام قصد قربت، قصد انجام مناسك عمره يا حج را داشته باشد و بهتر است از همان اوّل تعيين كند كه قصد عمره دارد، يا حج و منظورش مثلاً «حجةالاسلام» است (يعنى حج واجب به خاطر استطاعت) يا «حج مستحب»، يا «حج نذرى» يا «نيابت»، ولى اگر از اوّل نيّت احرام كند به اين قصد كه نوع عمل را بعداً تعيين نمايد، نيز مانعى ندارد. (ولى احتياط واجب آن است كه قصد نيابت را از اوّل تعيين كند).
كفّاره پوشانيدن صورت براى زنان، بنا بر احتياط مستحب يك گوسفند است و مى‌توان اين احتياط را ترك كرد.
هرگاه مُحرِم با خود بازى كند و منى از او خارج شود، حكمش حكم كسى است كه با همسر نزديكى كرده باشد، كه شرح آن در مسائل نزدیکی با همسر در حال احرام، بیان‌شده است و اگر با همسر خود بازى كند، يا به‌وسیله نگاه كردن، يا فكر و تصوّر كردنِ چنان صحنه‌هايى، منى از او خارج گردد، كفّاره بر او واجب است؛ بلكه بنا بر احتياط واجب تمام احكام جماع با همسر در حال احرام را، دارد.
اگر زن اختيارى نداشته و راضى نبوده، چيزى بر او نيست و بر مرد هم كفّاره‌اى واجب نشده است.
برزنان واجب است كه به هنگام نماز سر خويش را بپوشانند و بدين منظور براى این‌که يقين حاصل كنند مى‌توانند مقدارى از صورت را نيز با مقنعه و مانند آن بپوشانند.
