مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

تفاوتى در گرفتن ناخن‌ها با قيچى و ناخن‌گیر و حتّى با دندان نيست.

اگر به‌دروغ مثلاً ده مرتبه يا بيشتر جدال كند، كفّاره آن بنا بر احتياط يك شتر است؛ مگر این‌که پس از سه مرتبه يا بيشتر، كفّاره را بپردازد كه در اين صورت بايد در دفعه اوّل گوسفند و در دفعه دوّم گاو و در دفعه سوّم شتر كفّاره دهد.

هرگاه گرفتن ناخن از روى فراموشى يا ندانستن مسئله باشد، چيزى بر او نيست.

گرفتن ناخنِ شخصِ غیر محرم توسّط محرم، اشكالی ندارد.

اگر به‌قصد کوتاه کردن ناخن باشد اشکال دارد.

در حکم ناخن گرفتن تفاوتى ميان انگشت اضافى و غير آن نيست (بنا بر احتياط واجب).

اگر گرفتن ناخن از روى عمد باشد، كفّاره گرفتن هر ناخن يك مد طعام (حدود 750 گرم) است؛ و هرگاه تمام ناخن دست‌ها را بگيرد، كفّاره آن يك گوسفند است. همچنين اگر تمام ناخن‌های دست‌وپا را در يك مجلس بگيرد، كفّاره آن يك گوسفند است؛ امّا اگر ناخن دست‌ها را در يك مجلس و ناخن پاها را در مجلس ديگر بگيرد، كفّاره آن دو گوسفند است.

رنگ كردن موها، درصورتی‌که به آن تزيين گفته شود، براى محرم اشكال دارد؛ هرچند قصد زينت نكرده باشد و درصورتی‌که جنبه تزيين نداشته باشد (مثل این‌که براى درمان حنا ببندد) مانعى ندارد.

هرگاه داشتن مو سبب بيمارى، يا ناراحتى شديد گردد، جايز است آن را زايل كند؛ ولى كفّاره دارد.

هرگاه شخصی بيش از ده ناخن داشته باشد،الف: اگر تمام ناخن‌ها را بگيرد، بايد يك گوسفند كفّاره بدهد و احتياط مستحب آن است كه براى هر يك از ناخن‌های اضافه بر ده ناخن اصلى، كفّاره مد طعام بدهد. ب: اگر تنها ده ناخن اصلى را در حال احرام بگيرد، احتياط واجب آن است كه يك گوسفند كفّاره بدهد.ج: اگر بعضى از ناخن‌های اصلى و بعضى از ناخن‌های اضافه را بگيرد، براى هر يك از ناخن‌های اصلى يك مد طعام و براى هر يك از ناخن‌های اضافى نيز، بنا بر احتياط مستحب، يك مد طعام مى‌پردازد.

اگر ناچار به گرفتن ناخن شود، احتياط واجب آن است كه كفّاره آن را بپردازد.

مُحرم (چه مرد و چه زن) نبايد مو از بدن خود جدا كند؛ خواه با تراشيدن باشد، يا قيچى كردن، يا كندن به هر وسيله ديگر (مثلاً به‌وسیله دارو)، خواه شخصاً اين كار را انجام دهد، يا ديگرى را وادارد تا او را اصلاح نمايد؛ حتّى جدا كردن يك مو از بدن جايز نيست و فرقى ميان اعضاى بدن نمى‌باشد.