وضو گرفتن با آب مخصوص شرب جایز نیست و نماز و طواف‌های گذشته او ان‌شاءالله صحيح است؛ ولى بعدازاین تكرار نكند.
اگر با طهارت بوده و شك كند كه حدثى از او سرزده، بنا را بر طهارت مى‌گذارد و لازم نيست دوباره آن را انجام دهد.
اگر اميد دارد كه عذرش مرتفع گردد، احتياط مستحب آن است كه تا آخرين فرصت صبر كند؛ اگر عذر برطرف نشد تيمّم كند؛ ولى اگر يقين دارد برطرف مى‌شود بايد صبر كند.
هرچند قبلاً می‌گفتیم قاعده‌ی اولیه موافق با عدد چهار است ولی بر اساس روایات قائل به سه شوط و نیم می‌شویم که اگر از این مقدار بگذرد، در مواردی مانند از بین رفتن طهارت طواف قبلی صحیح است.
طواف و نماز عمره اوّل را اعاده مى‌كند و عمره دوّم را به‌قصد رجا ادامه مى‌دهد (توجّه داشته باشيد كه در يك ماه قمرى بيش از یک عمره نمى‌توان انجام داد؛ مگر به‌قصد رجا، يعنى به اميد این‌که مطلوب باشد، نه به‌طور قطعى).
هرگاه بعد از انجام طواف شك كند آن را با وضو بجا آورده، يا شك كند غسل را انجام داده؟ طوافش صحيح است؛ ولى براى اعمال بعد (كه نياز به وضو، يا غسل دارد) بايد آن را بجا آورد.
هرگاه محرم دسترسى به آب پيدا نكند، يا از استعمال آب معذور باشد و نتواند صبر كند تا عذرش برطرف شود، واجب است به‌جا آن تيمّم كند؛ خواه تيمّم بدل از غسل باشد، يا بدل از وضو؛ سپس طواف را بجا آورد و نايب گرفتن لازم نيست.
احتياط واجب آن است كه طواف‌ها و نماز طواف را بجا آورد.
اگر خون او مستمر است و به وظيفه‌اش عمل كرده و در حدّ امكان از خروج خون جلوگيرى نموده، وظيفه‌اى ندارد، ولى اگر خون کاملاً قطع‌شده و غسل كرده، سپس خون جاری‌شده، حكم حدث جديد را دارد.
درصورتی‌که براى شما امكان داشته وضو بگيريد، هرچند كه به منزل برويد و مثلاً براى روز بعد اعمال را انجام دهيد، تيمّم صحيح نبوده است. وظيفه شما اين است كه طواف و نماز طواف را اعاده كنيد و اگر خودتان نمى‌توانيد، بايد نايب بگيريد.
درصورتی‌که امكان غسل كردن نبوده همان تيمّم كافى بوده است ولى به‌محض فراهم شدن مقدمات غسل، بايد غسل كنيد.
