مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

باید به دستور زن مضطربه در نماز عمل کند و آن چنین است: مضطربه یعنى زنى که چند ماه خون‌دیده ولى عادت معینى پیدا نکرده است، اگر ده روز یا کمتر خون ببیند همه‌اش حیض است و اگر بیشتر از ده روز ببیند چنانچه بعضى نشانه حیض داشته باشد و از سه روز کمتر و از ده روز بیشتر نباشد حیض محسوب می‌شود و اگر همه‌اش یک‌جور باشد مطابق عادت خویشاوندان خود عمل می‌کند (اگر عادت همه یا اکثریت قاطع آن‌ها یکسان باشد) و هرگاه عادت آن‌ها مختلف باشد احتیاط واجب آن است که عادت خود را هفت روز قرار دهد.

اگر زن در حال طواف عادت ماهانه شود، فوراً از مسجدالحرام خارج مى‌شود و بعد از پاك شدن، اگر حداقل نصف طواف (سه شوط و نیم) را تمام كرده بود، بقيّه را بجا مى‌آورد و اگر كمتر از نصف بوده از اوّل شروع مى‌كند؛ و چنانچه تا قبل از رفتن به عرفات پاک نگردد باید نیّت حج اِفراد کند و بعد از اتمام حج، عمره مفرده بجا آورد.

بايد سعى و تقصير عمره تمتّع را انجام دهد، سپس براى حج تمتّع احرام ببندد و پس از بازگشت از عرفات و منى و قبل از بجا آوردن اعمال مكه بقيّه طواف عمره تمتّع و نماز آن را بجا آورد سپس اعمال مكه را بجا آورد.

هر وقت پاك شد طواف و نماز طواف را اعاده مى‌كند و اگر قبل از وقوف به عرفات پاك نشود براى حج محرم مى‌گردد و پس از بازگشت به مکه و رفع عذر، آن اعمال را بجا مى‌آورد.

اگر منظورش انجام غسل براى عادت ماهانه بوده و اسم آن را جنابت گذاشته، عملش صحيح است.

بايد طواف‌ها و نماز طواف را از سر بگيرد و احتياط مستحب اين است كه اگر در مکه حاضر است بقيّه اعمال مانند سعى و تقصير را نيز اعاده كند ولى كفاره‌اى بر او نيست.

هرگاه غسل ديگرى انجام داده كفايت مى‌كند؛ بنابراين، اعمالى كه بعد از غسل حيض يا جمعه انجام داده، ازجمله حج او، صحيح است، ولى نمازهايى را كه بعد از جنابت و قبل از اولین غسل خوانده بايد به‌تدریج قضا كند و اگر بعد از جنابت تا زمان حج هيچ غسلى نكرده، بايد طواف‌های عمره و حج و طواف نساء و نمازهاى آن را دوباره بجا آورد و اگر نمى‌تواند، نايب بگيرد و تا زمانى كه اين اعمال را اعاده نكرده، بايد از بوى خوش و ازدواج و محرّمانی كه با طواف نساء حلال مى‌شود، احتیاطاً اجتناب كند.

اگر در زمان خاصی بیماری‌اش تخفيف پيدا مى‌كند، به‌گونه‌ای كه مى‌تواند در آن زمان طواف و نماز طواف را با وضو و بدنِ پاك به‌جا آورد، بايد اين اعمال را در آن زمان انجام دهد و اگر چنين وقتى ندارد، درصورتی‌که زحمت زيادى نداشته باشد، هر بار كه وضويش باطل شد تجديد وضو كند و اگر زحمت زياد دارد، براى طواف يك وضو و برای نماز هم يك وضو مى‌گيرد و اگر نماز طواف را بلافاصله بعد از طواف بخواند، همان وضوى اوّل كافى است و نايب گرفتن لازم نيست.

آرى، حكم مسلوس را دارد.

چنانچه نتواند در اثناء طواف وضو بگيرد، يا اين كار زحمت زياد داشته باشد، مى‌تواند براى طواف به يك وضو اكتفا كند و براى نماز طواف وضوى ديگرى بگيرد. هرچند در اثناء طواف و نماز، وضويش باطل شود و اگر نماز طواف را بلافاصله بعد از طواف بخواند، همان وضوى اوّل كافى است و نيازى به نايب گرفتن نيست.

بايد نايب بگيرد.

چنانچه زمانى باشد كه بتوانيد طواف و نماز طواف را بدون خروج آن انجام دهيد، بايد همان زمان را انتخاب نموده و اعمالتان را انجام دهيد و اگر چنين چيزى امكان‌پذير نيست و به‌هیچ‌وجه خروج آن را احساس نمى‌كنيد، طواف را با يك وضو و نماز طواف را با وضوى ديگر انجام دهيد و اگر ناچار است هر دو را باهم بجا آورد و توانایی بر وضوى مجدّد ندارد براى نماز طواف تيمّم مى‌كند و اگر نماز طواف را بلافاصله بعد از طواف بخواند، همان وضوى اوّل كافى است و نيازى به نايب گرفتن نيست.