هرگاه زن هزینه‌های لازم را از مرد مطالبه نماید و شوهر به‌صورت متعارف پرداخت نمی‌کند، می‌تواند هرروز به‌اندازه خرجى آن روز بدون اجازه از مال او بردارد و احتياط واجب آن است كه اين كار با اجازه حاكم شرع باشد و اگر مجبور شود كه خودش معاش خود را تهيّه كند در موقعى كه مشغول كار است اطاعت شوهر بر مواجب نيست.
اگر نماز چهار رکعتی نخوانده نماز شکسته است و روزه نمی‌تواند بگیرد.
پوشيه زدن اشکالي ندارد اما درصورتی‌که سبب شود شخص انگشت‌نما شود احتياط در ترک آن است.
اگر زن شوهر دار باشد و قبل از نزدیکی مرتد شود عقدشان باطل می شود ولی اگر بعد از نزدیکی مرتد شود از شوهرش جدا می شود و اگر تا قبل از پایان عده توبه نکند عقدشان باطل می شود زن مرتد کشته نمی شود هر چند مرتد فطری باشد بلکه زندانی می شود و در معیشت و آب و غذا و پوشاک بر او سخت گرفته می شود تا توبه کند و اگر توبه کرد توبه اش پذیرفته می شود و از حبس خارج می شود
اگر واقعاً رضايت قلبى نبوده عقد باطل است؛ ولى به‌حسب ظاهر بعد از اجراى صيغه آن‌ها زن و شوهرند مگر این‌که يكى از آن دو بتوانند ثابت كند كه رضايت قلبى نداشته است.
نفقه را از سهم الارث او بر می دارند.
بهتر است زن در آب ننشیند و این کار کراهت دارد.
احکام محرم و نامحرم نسبت به استخوانهای میت وجود ندارد.
به یقین عقد مزبور باطل بوده و اگر زن با خبر نبوده باید مهر المثل او را بپردازد و در این صورت فرزند نسبت به زن حلالزاده است و نسبت به مرد احکام فرزند نامشروع را دارد.
اگر خون یا لکه، در ایام عادت باشد حیض حساب کند و روزه را ترک کند و اگر نیست استحاضه. بعدازآن اگر روشن شد که حیض است روزه را قضا کند.
