چنین اجاره‌ای اشکالی ندارد.
مسافرخانه‌ها و هتلهايى كه معلوم نيست انسان در آن چقدر مىماند اگر قرار بگذارند كه مثلاً شبى يكصد تومان بدهد و طرفين راضى باشند اشكال ندارد، ولى چون مدّت اجاره را معلوم نکرده‌اند اجاره صحيح نيست، بنابراين مادام كه رضايت صاحب آن حاصل است مىتواند بماند وگرنه حقّى ندارد، امّا اگر تعداد شب‌ها را از اوّل معيّن كنند، حق دارد تا آخر مدّت بماند.
اگر از اوّل در عقد اجاره چنين شرطى كرده باشند جايز است؛ در غير اين صورت جايز نيست.
درصورتی‌که اين كار با توافق مستأجر صورت گرفته، بايد به نسبت افزايش آب، مال‌الاجاره نيز افزايش يابد.
هرگاه كسى ملكى را با دادن سرقفلى به صاحب آن براى مدّتى اجاره كند مادام كه وقت اجاره او تمام نشده است مىتواند ملك را به ديگرى باهمان مبلغ اجاره دهد، ولى حقّ سرقفلى را به هر مقدارى كه با يكديگر توافق كنند مىتواند بگيرد و موافقت صاحب‌ملک نيز در انتقال اجاره شرط است، مگر اينكه از اوّل، اين حق به مستأجر واگذارشده باشد.
مستأجر، مالک منافع است نه مالک عین و باید طبق قرارداد خود عمل نماید.
اگر اجاره دهنده يا مستأجر بفهمد كه مغبون شده است و قبلاً از قيمت باخبر نبوده مىتواند اجاره را فسخ كند، ولى اگر در موقع اجاره شرط كنند كه اگر مغبون هم باشند حقّ فسخ ندارند در اين صورت نمىتوانند اجاره را به هم زنند.
اجاره نیز فسخ می‌شود و در صورت فسخ بایع حق دارد خواستار خروج مستأجر شود.
اين توافق اشكال ندارد و بايد مطابق آن عمل شود.
هرگاه صاحب‌کار، بنّايى را وكيل كند كه براى او كارگر ساختمانى بگيرد چنانچه بيش ازآنچه به كارگر مزد مىدهد از صاحب‌کار بگيرد حرام است، ولى اگر قبول كند كه ساختمان را با مبلغ معيّنى تمام نمايد و بيش ازآنچه خرج كرده است باشد اشكالى ندارد، امّا احتياط واجب اين است كه خودش هم كارى را انجام داده باشد، خواه بنّايى باشد، يا نظارت بر آن، يا تهيّه مصالح.
فوت مستأجر سبب بطلان نمی‌شود ولی فوت اجیر سبب بطلان اجاره می‌شود.
