در صورت توانایی باید روزه را بگیرد و همگان این قدرت را دارند و الا بنا بر احتیاط واجب باید از چیزهاى دیگر اجتناب نماید و براى هرروز یک مد طعام کفّاره بدهد.
در صورت شک اعتنا نکند و اگر یقین دارد چنانچه بیرون آوردن آن هرچند به‌وسیله دستمال موجب عسر و حرج نشود باید بیرون بیاورد، البته اگر خون مستهلک شود فروبردن آب دهان اشکال ندارد و اگر درمان کار شاقی نباشد بهتر است اقدام کند.
هرگاه كسى بخواهد روزهاى غير از روزه ماه رمضان به‌جا آورد بايد آن را معيّن كند، مثلاً نيّت كند روزه قضا می‌گیرم، يا روزه نذر به‌جا می‌آورم.
در فرض سؤال؛ جانبازان و مانند آن‌ها که راه دیگری ندارند و هرگز بهبود نخواهند یافت مجاز هستند به همان شکل روزه‌بگیرند و انشاء الله روزه‌های آن‌ها صحیح است.
روزه باطل نمی‌شود ولی کار خوبی نیست.
در فرض سؤال تفاوتی ندارد.
واجب نيست روزه‌دار با فشار آوردن به خود از قى كردن خودداری كند، ولى اگر ضرر و مشقّتى نداشته باشد بهتر است جلوگيرى كند.
انجام این کار مانعی ندارد.
اگر مربوط به قبل بوده و مقدار آن حداقل برای زن معلوم باشد اشکالی ندارد.
لازم است تمام افراد از كشيدن سيگار و استعمال هرگونه دخانيات درهرحال پرهيز كنند بعلاوه سبب باطل شدن روزه می‌شود بنا بر احتياط واجب و اگر عمداً انجام دهند احتياط واجب قضاي روزه است و کفاره عمد دارد.
کفّاره روزه را به فقرا و مساکین هر دو می‌توان داد و نیز باید فقط به مصرف نان و طعام برسد.
اگر سر را به زیرآب نکند اشکالی ندارد.
