مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

احتیاط واجب آن است که روزه‌ها را قضا کند.

درصورتی‌که مقدار آن را هم به‌صورت تخمین نمی‌دانند نیمی از آن را به‌عنوان کفاره به غیر سادات و نیمی از آن را به نیت فطریه به غیر سادات می‌دهند.

روزه روزى كه انسان شك دارد روز عرفه است يا عيد قربان كراهت دارد.

هرگاه فراموش کند مسافر است، يا فراموش كند كه روزه مسافر باطل است و در اين حال روزه بگيرد، بنا بر احتياط واجب بايد روزه را قضا كند.

كسى كه می‌خواهد روزه بگيرد بهتر است پيش از اذان صبح دندان‌هایش را بشويد و خلال‏ كند و اگر بداند غذايى كه لاى دندان مانده در روز فرو می‌رود احتياط واجب آن است كه قبلاً آن را بشويد و خلال كند و اگر نكند و غذا فرورود روزه را تمام كند و بعد قضا نمايد.

در فرض سؤال روزه بگیرد و هرگاه شوهر از او خوردن غذا و ... را خواست انجام دهد و بعد قضای آن روز را بجا آورد.

چنانچه می‌توانسته ترک کند و نکرده است کفّاره دارد.

روزه صحیح است.

در حال اختیار هم می‌تواند چنین کند و روز عید را نباید روزه بگیرد و بقیه را بعدازآن می‌گیرد.

در فرض سؤال کفاره عمد ندارد ولی باید توبه کند و به ازاء هرروز یک فقیر (کفاره عذر) را سیر کند.

انجام كارهايى كه باعث ضعف می‌شود، مانند حجامت برای روزه‌دار مکروه است.

اشکالی ندارد.