مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر در نقل احكام شرعيّه عمداً دروغ گويد، مثلاً واجبى را غير واجب و حرامى‏ را حلال ذكر كند، اگر منظورش نسبت دادن آن حكم به خدا يا پيغمبر صلی‌الله عليه و آله باشد، روزه‌اش بنا بر احتیاط واجب باطل است و اگر قصدش نسبت دادن فتوا به مجتهد است كار حرامى ‏كرده، امّا روزه‌اش باطل نمی‌شود و كسى كه بدون اطّلاع، حكم مشكوكى را نقل می‌کند، نيز همين حكم را دارد.

اگر به‌جز رطوبت قبلی (حاصل از برخورد زبان) چیز دیگری وجود نداشته باشد روزه را باطل نمی‌کند.

اگر روزه‌دار به چيز حرامى روزه خود را باطل كند، بنا بر احتياط واجب بايد كفّاره جمع بدهد، يعنى هم يك بنده آزاد كند و هم دو ماه روزه بگيرد و هم شصت فقير را سير كند (يا به هرکدام از آن‌ها يك مد طعام كه تقریباً 750 گرم است بدهد) و چنانچه هر سه برايش ممكن نباشد هرکدام كه ممكن است بايد انجام دهد (خواه آن چيز حرام، مانند شراب و زنا باشد يا مانند نزديكى كردن با همسر خود در عادت ماهانه).

اگر روزه‌دار در يك روز ماه رمضان چند مرتبه كارهاى ديگرى كه روزه را باطل می‌کند انجام دهد یک کفاره بر او واجب می‌شود، هم‌چنین اگر کار حرامی را چند بار تکرار نماید یک کفاره جمع بنا بر احتیاط واجب، واجب می‌باشد.

اگر روزه‌دار در يك روز ماه رمضان چند مرتبه جماع كند يك كفّاره بر او واجب است و درصورتی‌که جماع او حرام باشد بنا بر احتیاط واجب يك كفّاره جمع واجب می‌باشد.

اگر چيزى را به‌زور در گلوى روزه‌دار بريزند، يا سر او را در آب فروبرند، روزه‌اش باطل نمی‌شود، ولى اگر مجبورش كنند كه خودش افطار كند، مثلاً به او بگويند اگر غذا نخورى ضرر جانى يا مالى به تو می‌زنیم و او براى جلوگيرى از ضرر، غذا بخورد روزه‌اش باطل مى‏شود.

خون‌دماغ شدن روزه را باطل نمی‌کند مگر درصورتی‌که:1- خون وارد فضاي دهان شود و عمداً فروببرد2- با بالا گرفتن سر يا بالا کشيدن بيني خون وارد حلق شود.

هرگاه به گفته كسى كه سخنش قابل‌اعتماد نيست و می‌گوید غروب شده افطار كند، بعد بفهمد غروب نبوده، قضا و كفّاره بر او واجب است.

هرگاه در ماه رمضان بعد از اذان صبح بيدار شود و ببيند محتلم شده روزه‌اش صحيح است، خواه بداند پيش از اذان محتلم شده، يا بعدازآن و يا شك داشته باشد.

هرگاه روزه‌دار آروغ بزند و چيزى دردهانش بيايد نبايد آن را فروببرد و الا روزه او باطل مى‏شود و قضا و كفّاره دارد، ولى كفّاره جمع لازم نيست.

اگر روزه‌دار بی‌اختیار در آب بيفتد، يا او را در آب بيندازند و سر او زیرآب رود، يا فراموش كند كه روزه است سر در آب فروبرد، روزه او باطل نمی‌شود، ولى اگر يادش بيايد بنا بر احتياط واجب بايد فوراً سر را از آب بيرون آورد.

اگر در شب چيزى بخورد كه می‌داند در روز بی‌اختیار قى می‌کند روزه باطل نمی‌شود، ولى احتياط مستحب اين است كه چنين كارى نكند و اگر كرد، روزه را قضا نمايد.