روزه از عبادات است و لازم است با نيّت به‌جا آورده شود، در موقع نيّت لازم نيست به زبان بگويد، يا از قلب خود بگذراند همين اندازه كه در نظرش اين باشد كه براى اطاعت فرمان خدا از اذان صبح تا مغرب كارهايى كه روزه را باطل می‌کند ترك نمايد كافى است.
همان‌گونه که در مقدمه آن نوشته‌ایم اگر زیر نظر طبیب انجام شود، براى افرادى که استعداد و آمادگى آن را دارند می‌تواند مفید واقع شود ولى توصیه ما به روزه اسلامى است، مشروط بر رعایت تعادل در خوردن افطارى و سحری که اگر این مسئله رعایت شود همان منافع مهم را دارد، بدون مشکلات آن.
می‌توان قبل از ظهر نیت را تغییر داد اما بعدازظهر درصورتی‌که روزه استیجاری روزه قضای قطعی باشد نمی‌توان تغییر نیت داده و افطار نمایند، اما اگر احتمالی باشد اشکالی ندارد.
هرگاه آن پول صرف تغذیه او شود مانعی ندارد، البته اگر هر بار تغذیه او معادل بیش از یک مد طعام شود باید کفاره هرروزه را به مقدار بیشتر محاسبه کنند.
روزى كه انسان شك دارد كه آخر ماه شعبان است يا اوّل ماه رمضان، اگر می‌خواهد روزه بگيرد بايد به‌قصد آخر شعبان باشد و اگر به نيّت اوّل ماه رمضان روزه بگيرد حرام و باطل است.
كافى است كه در هر شب از ماه مبارك رمضان براى روزه فردا نيّت كند، ولى بهتر است كه در شب اوّل ماه، علاوه‌ی به راین، نيّت روزه همه ماه را نيز بنمايد.
شخصی که می‌خواهد مسافت شرعی (21/5 کیلومتر) را طی کند و اذان ظهر را در شهر یا روستای محل زندگی خود یا حد ترخص آن یا جایی که بخواهد حداقل ده روز بماند نباشد مسافر بوده و نباید روزه بگیرد و به‌طورکلی در هر موردى که نماز شكسته است روزه را بايد ترك كرد و درجایی كه نماز را بايد تمام بخواند (مانند كسى كه شغلش مسافرت است و يا در محلی قصد ماندن ده روز كرده) بايد روزه را بگيرد.
اگر نذر روزه كند ولى روز آن را معیّن نسازد نمی‌تواند آن را در سفر به‌جا آورد، حتّی اگر نذر کند در سفر روزه بگیرد یا فلان روز را روزه بگیرد خواه در سفر باشد یا در حضر، این نذر هم اشکال دارد.
مصرف کفاره فقط اطعام است و در غیر اطعام نمی‌توان مصرف نمود.
هرگاه می‌توانسته آن را تبدیل به آرد کند ولی این کار را نکرده و به مرغ داده مانعی ندارد.
