مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

به مقدارى كه معمول و متعارف در ميان حجاج است.

كسى كه حج واجب را به‌جا آورده مستحب است دوباره حج به‌جا آورد بلكه مستحب است هرسال تكرار كند.

چنانچه ازدحام بيش از حدّ حجاج، توليد مزاحمت شديد براى كسانى كه هنوز حج بجا نياورده‌اند مى‌كند، سزاوار است كسانى كه حج واجب بجا آورده‌اند موقّتآ از انجام‌ حج مستحبی خوددارى نمايند. همچنين سزاوار است هنگام نوبت گذارى، مسؤولين نوبت را به كسانى دهند كه مى‌خواهند براى نخستين بار حج واجب بجا آورند.

كسى كه هزينه حج را ندارد مستحب است قرض كند و به حج برود؛ مشروط بر این‌که بتواند قرض را بدون مشقّت ادا كند.

كسى كه مال ندارد تا با آن به حج برود، مستحب است با اجير شدن و نيابت از ديگرى، به حج برود.

مستحب است كه از اموال خود از طرف خويشاوندان يا دوستان و بزرگان حج بجا آورد؛ چه زنده باشند، يا از دنيا رفته باشند. مشروط بر این‌که دوستان و خويشاوندانش در مکه نباشند، يا معذور باشند.

به اميد مطلوبیت اشكالى ندارد.

حج و عمره مستحبی را مى‌تواند به نيابت چند نفر زنده و خودش، يا چند نفر مرده و خودش، يا چند نفر زنده و مرده و خودش بجا آورد.

كسى كه عاقل و بالغ باشد و از روى قصد و اختيار نذر كند كه حج بجا آورد، حج بر او واجب مى‌شود.

نذر حج توسط زن بدون اجازه شوهرـ درصورتی‌که با حقّ او منافات داشته باشد ـ جايز نيست و درصورتی‌که منافات نداشته باشد صحيح است، مثل این‌که زن هم‌سفر شوهر باشد.

اگر خانمى قبل از ازدواج نذر كرده باشد كه حجی بجا آورد، پس از ازدواج جهت انجام فريضه حج، اجازه شوهر لازم است و شوهر حقّ ممانعت دارد. مگر این‌که به هنگام ازدواج شرط كرده باشد.

هرگاه كسى نذر كند اگر فلان حاجتش روا شد حج بجا آورد و قبل از روا شدن آن از دنيا برود، قضاى نذر لازم نيست؛ امّا اگر بعد از روا شدن حاجت و درحالی‌که مى‌توانسته به حج رود، از دنيا برود، بايد ورثه او آن را قضا كنند، يا براى او اجير بگيرند و احتياط آن است كه پول آن را با رضايت ورثه (اگر همه كبير باشند) از اصل تركه بردارند.