اين حكم مخصوص مسافر است، ولى ديگران بر اساس قانون اوّلى هرروزى بخواهند مى‌توانند به‌قصد حاجت روزه‌بگیرند.
در محلی که مسافر باشد، چنانچه نخواهد حداقل ده روز در آنجا بماند نمی تواند معتکف شود و روزه او نیز صحیح نیست.
مسافرى كه خرجى او تمام‌شده، يا اموالش به سرقت رفته، يا مركبش ازکارافتاده، چنانچه سفر او سفر معصيت نباشد و نتواند با فروختن چيزى يا قرض كردن مالى خود را به مقصد برساند، می‌تواند زكات بگيرد، هرچند در وطن خود فقير نباشد و لازم نيست بعد از رسيدن به وطن مقدارى را كه از باب زكات گرفته برگرداند، ولى اگر بعد از رسيدن به وطن چيزى از زكات زياد آمده باشد بايد آن را به حاكم شرع بدهد و بگويد زكات است.
ما قوت غالب شخص را ملاک نمی‌دانیم و مخیرند طبق نرخ گندم، برنج یا سایر موارد محاسبه نمایند ولو اینکه قوت غالب آن‌ها چیز دیگری باشد.
در مواقعى كه سايبان اثرى براى حفظ از آفتاب و باران ندارد، رفتن مردان محرم زير سايبان در حال سفر مانعى ندارد. بنابراين، مردان محرم مى‌توانند در شب‌ها، يا بين الطُّلوعين، يا روزهاى کاملاً ابرى، از ماشين سقف دار يا هواپيما استفاده كنند؛ ولى در شب‌های بارانى استفاده از سايبان كفّاره دارد.
مسافر می‌تواند براى گرفتن حاجت، سه روز در مدينه روزه مستحبی بگيرد (هرچند قصد ده روز نكند) ولى احتياط واجب آن است كه روز چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه را اختيار كند.
سزاوار است در صف‌های بعدی بایستد.در ضمن: اگر يک يا چند قدم ميان امام و مأموم يا مأمومين با يکديگر فاصله باشد، به‌طوری‌که به آن جماعت گويند مانعي ندارد، بنابراين فاصله شدن يک يا دو نفر که نماز نمی‌خوانند مانعي ندارد، ولي مستحب است صفوف کاملاً به هم متصل باشد.
مسافرانى كه بعدازظهر به وطن يا محل اقامت می‌رسند نمی‌توانند روزه‌بگیرند، اما مستحب است اعمالى كه روزه را باطل می‌کند ترك كنند.
شخصی که می‌خواهد مسافت شرعی (21/5 کیلومتر) را طی کند و اذان ظهر را در شهر یا روستای محل زندگی خود یا حد ترخص آن یا جایی که بخواهد حداقل ده روز بماند نباشد مسافر بوده و نباید روزه بگیرد و به‌طورکلی در هر موردى که نماز شكسته است روزه را بايد ترك كرد و درجایی كه نماز را بايد تمام بخواند (مانند كسى كه شغلش مسافرت است و يا در محلی قصد ماندن ده روز كرده) بايد روزه را بگيرد.
جماعت کسانی که اتصال آن‌ها قطع‌شده، قهرا تبدیل به فرادا می‌شود و به‌صورت فرادا صحیح است و اتصال بعدی فایده‌ای ندارد.
جماعت کسانی که اتصال آن‌ها قطع‌شده، قهرا تبدیل به فرادا می‌شود و به‌صورت فرادا صحیح است و اتصال بعدی فایده‌ای ندارد.
قصد اقامت ده روز، در دو محل:1- فاصله دو محل، 3 الي 4 کيلومتر باشد: نماز و روزه در هر دو محل، تمام است.2- فاصله دو محل، بين 4 تا کمتر از 21.5 کيلومتر است:الف) اگر روزي يکي دو ساعت برود و برگردد نماز و روزه تمام است، حتي اگر از ابتدا، این‌گونه قصد کند.ب) اگر بيشتر از يکي دو ساعت برود: چنانچه از ابتدا چنين تصميمي داشته، نماز شکسته است و روزه نيز نمی‌تواند بگيرد ولي اگر از ابتدا چنين تصميمي نداشت و بعد از گذشتن ده روز يا بعد از خواندن يک نماز چهار رکعتي قصد کرد به اين فاصله برود و به محل اقامه خود بازگردد، نماز و روزه تمام است.3- فاصله بيشتر از 21.5 کيلومتر است: قصد ده روز به هم می‌خورد.
