جماعت کسانی که اتصال آن‌ها قطع‌شده، قهرا تبدیل به فرادا می‌شود و به‌صورت فرادا صحیح است و اتصال بعدی فایده‌ای ندارد.
نماز در فرض سؤال با ناآگاهی از وضع امام صحیح بوده ولی نماز دیگری به ایشان اقتدا نکنید.
نمازش در آنجا تمام است ولی در مسیر برگشت (اگر مسافت شرعی باشد) شکسته است.
می‌توانید در این مسئله از مرجع مشهور دیگری تبعیت نمایید.
حد مشخصی ندارد و در تمام طول سفر تا رسیدن به مقصد و در مقصد حتی در مسیر برگشت وظیفه‌اش شکسته است مگر در سفرهایی که چندین مقصد دارد مقصد اول ملاک است و در سفرهای بسیار طولانی سه چهار روز اول را شکسته بخوانند.
قضا احتیاط مستحب است و باید طبق حکم عروه عمل کنند.
باید دید مقررات چیست، اگر مقررات می گوید وظیفه راننده است که هشدار دهد راننده بدهد و الا مسافر باید بپردازد.
این امر عرفی است و در روایات و شرع چیزی در این مورد وارد نشده است.
شخصی که می‌خواهد مسافت شرعی (21/5 کیلومتر) را طی کند و اذان ظهر را در شهر یا روستای محل زندگی خود یا حد ترخص آن یا جایی که بخواهد حداقل ده روز بماند نباشد مسافر بوده و نباید روزه بگیرد و به‌طورکلی در هر موردى که نماز شكسته است روزه را بايد ترك كرد و درجایی كه نماز را بايد تمام بخواند (مانند كسى كه شغلش مسافرت است و يا در محلی قصد ماندن ده روز كرده) بايد روزه را بگيرد.
مسافرت در ماه رمضان حرام نيست، ولى اگر براى فرار از روزه باشد مكروه است.
هرگاه روزه روز معيّنى غير از ماه رمضان بر انسان واجب باشد (مثل اينكه نذر كرده نيمه شعبان را روزه بگيرد) بنا بر احتياط واجب نبايد در آن روز مسافرت كند و اگر در سفر است چنانچه امكان دارد درجایی قصد توقّف ده روز كند و آن روز را روزه بگيرد.
