سزاوار است در صف‌های بعدی بایستد.در ضمن: اگر يک يا چند قدم ميان امام و مأموم يا مأمومين با يکديگر فاصله باشد، به‌طوری‌که به آن جماعت گويند مانعي ندارد، بنابراين فاصله شدن يک يا دو نفر که نماز نمی‌خوانند مانعي ندارد، ولي مستحب است صفوف کاملاً به هم متصل باشد.
مسافرانى كه بعدازظهر به وطن يا محل اقامت می‌رسند نمی‌توانند روزه‌بگیرند، اما مستحب است اعمالى كه روزه را باطل می‌کند ترك كنند.
در محلی که مسافر باشد، چنانچه نخواهد حداقل ده روز در آنجا بماند نمی تواند معتکف شود و روزه او نیز صحیح نیست.
در فرض سؤال چنانچه يك نماز چهار ركعتى خوانده باشد روزه‌اش صحيح است و بايد تا آنجا هست نمازها را تمام بخواند و روزه ماه رمضان را بگيرد امّا اگر نماز چهار ركعتى نخوانده فقط روزه همان روزش صحيح است و نمازها را نيز بايد شكسته بخواند.
هرگاه روزه‌دار بعدازظهر مسافرت نمايد بايد روزه خود را تمام كند.
اگر پيش از ظهر مسافرت نمايد روزه‌اش باطل است، ولى قبل از آنكه به حدّ ترخص برسد نمی‌تواند روزه را افطار كند و اگر پيش از آن افطار كند كفّاره بر او واجب است (منظور از حدّ ترخص جايى است كه صداى اذان شهر را نشنود، يا به‌جايى برسد كه ازنظر مردم شهر پنهان گردد).
کارخانه‌ها و مغازه¬های بین راه جزء شهر نیستند و آخرین خانه‌های شهر، حدّ نهایت محسوب می‌شود.
هرگاه مسافر پيش از ظهر وارد وطن شود، چنانچه كارى كه روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد بايد روزه بگيرد و اگر انجام داده بايد بعداً قضا كند و مستحب است باقيمانده آن روز را امساك نمايد، ولى اگر بعدازظهر وارد شود نمی‌تواند روزه بگيرد.
انسان در یکی از این چهار حالت، کثیر السفر می‌شود و نماز و روزه‌اش در بین راه و مقصد کامل است:1. در مدت‌زمان یک ماه، هرروز (هرچند بدون جمعه‌ها) رفت‌وآمد کند.2. در مدت‌زمان 45 روز، 5 روز در هفته رفت‌وآمد کند.3. در مدت‌زمان دو ماه و بیشتر، حداقل سه روز در هفته (یا 12 روز در ماه) رفت‌وآمد کند.4. در مدت حداقل دو ماه و کمتر از دو سال، حداقل سه روز در هفته درجایی بماند.
