مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر دائم باشد مانعی ندارد.

اگر مصالحه با عوض بوده ملك متصالح شده است.

سازش طرفين ـ اينكه كسى مال يا حق خود را براى توافق و سازش به ديگرى واگذار كند. (عقدى است كه طى آن طرفين رضايت خود را بر تمليك مال، بخشيدن قرض يا اسقاط حق و ... اعلام مى‌كنند).

اگر بخواهند دو چيز از يك جنس را كه وزن آن‌ها معلوم است به يكديگر صلح كنند در صورتى صحيح است كه ربا لازم نيايد. يعنى وزن هردو يكى باشد.

صلح کردن دو چيز از يك جنس با یکدیگر به‌گونه‌ای كه وزن آن‌ها معلوم نیست و احتمال کم‌وزیاد بودن است اشكال دارد.

آن دسته از صلح‌ها که عملاً به معنای بیع است تمام احکام بیع را دارد، بنابراین حق شفعه جاری است.

هرگاه با رضایت داده شود اشکال ندارد و همچنین اگر آن پول به مقدار زیان و خسارتى باشد که به متجاوز علیه واردشده است خواه طرف راضى باشد یا نباشد.

قرارداد صلح را با رضايت طرفين مى‏توان فسخ كرد.

پس از قبض و اقباض وجه‌المصالحه، فسخ آن جايز نيست، مگر با رضايت طرف مقابل.

اگر انسان با ديگرى در امرى كه مورد اختلاف است يا امكان دارد مورد اختلاف و نزاع واقع شود سازش كند كه مقدارى از مال يا منفعت يا حقّ خود را به ديگرى واگذار نمايد، يا از طلب يا حقّ خود بگذرد و اين واگذارى بدون عوض باشد «صلح غيرمعوّض» نام دارد و صحيح است.

ظاهر اين است كه اين واگذارى به‌صورت هبه، يا صلح بلاعوض- كه‏ آن‌هم مفهوم هبه را دارد- مى‏باشد، بنابراين چنانچه مورد هبه را تحويل داده، صحيح است و خيار فسخى كه براى خودش قرار داده، آن‌هم مشكلى ندارد، امّا اگر تحويل نداده باطل است.

این‌گونه صلح با شرایط مذکور خالى از اشکال نیست.