هرگاه محكوم راضى به اين امر باشد و ضرر مهمی براى او نداشته باشد، جايز است; ولى چنانچه انعكاس خارجى اين امر، نامطلوب و دستاويزى براى دشمنان اسلام گردد بايد از آن پرهيز كرد.
در مواردی که حد جاری می شود برای همان جرم تعزیر نیست مگر اینکه حاکم شرع مطابق عناوین ثانویه و یا نهی از منکر تشخیص دهد یکی از انواع تعزیر را در مورد او انجام دهد.
در صورتى که وضع او طورى باشد که عنوان عمد بر آن صادق نباشد، مشمول احکام جرم عمدى نیست. و در مواردى که محکوم به تعزیر مى شود، حاکم شرع مى تواند شرایط فوق را به عنوان عوامل مخفّفه تلقّى کند.
هر گاه نزد حاکم ثابت شود تعزیر می شود و نوع تعزیر بستگی به نظر حاکم و کیفیت و کمیت سرقت دارد.
با توجه به اینکه اکراه در چنین کاری گناهی بزرگ است، تعزیر شدید دارد.
در صورتی که متعمد باشد حکم قصاص دارد.
توهین اگر لازمه آن رجوع از اسلام به کفر نباشد ارتداد محسوب نمی شود ولی توهین به پیامبر و یا ائمه علیهم السلام مصداق سب النبی و الائمه است و حد دارد و تفاوتی بین مسلمان و کافر نیست.
تهدید اگر به صورت لفظی باشد تعزیز دارد واگر با اسلحه جمعی را تهدید کند حکم محارب را دارد.
اگر تجاوز به عنف انجام گیرد حاکم شرع می تواند دستور اعدام دهد و اگر مقدمات آن انجام شده و اصل عمل صورت نگرفته است تعزیر شدید دارد.
بسته به نظر حاکم شرع است.
این کار جایز نیست; مگر این که از مصادیق «مفسد فى الارض» باشد که البتّه تشخیص این مسأله و اجراى حکم تنها بر عهده حاکم شرع است.
