یقین مکلَّف کفایت نمی کند و در نماز طهارت شرط واقعی و ملاک می باشد، بنابراین باید وضو و عبادتی را که انجام داده تکرار نماید.
در حال وضو اشکال دارد و باید مانع را برطرف کند؛ ولی بعد از وضو اشکالی ندارد.
اگر در جاى وضو يا غسل چيزى چسبيده كه برداشتن آن ممكن نيست، يا بسيار مشقّت دارد بايد به دستور جبيره عمل كند، يعنى اطراف آن را بشويد و روى آن را دست بكشد.
هرگاه در اعضای وضو، زخم و جراحت و شكستگى وجود ندارد، امّا به جهت ديگرى آب براى آن ضرر دارد، بايد تيمّم كند، ولى اگر فقط براى مقدارى از دست و صورت ضرر دارد، چنانچه اطراف آن را بشويد كافى است و احتياط واجب آن است كه تيمّم هم بكند.
درصورتی که مانع قابل توجهی باشد و یقین به نرسیدن آب کند باید نماز را اعاده کند؛ ولی نماز مأمومین صحیح است؛ اما اگر احتمال می دهد که مانع بعد از وضو به وجود آمده است نماز خودش نیز صحیح است.
هرگونه استفاده غيرقانوني از اين انشعابات جايز نيست و وضو و غسل با آن نيز اشکال دارد مگر اينکه با اداره مربوطه مصالحه نمايند. تا آن زمان، درصورتی‌که دسترسي به آب مباح ندارند و يا دسترسي به آن عسروحرج شديد دارد، بايد تيمم کنند و نسبت به مصارف ديگر در مواردي که عسروحرج و مشقت دارد به ذمه بگيرند و بعداً بپردازند.
كسانى كه محاسن دارند، چنانچه پوست صورت از لاى موها پيدا باشد بايد آب را به پوست برسانند و اگر پيدا نباشد شستن روى مو كافى است و رسانيدن آب به زير آن لازم نيست.
انجام این کار جایز نیست.
مسح با نوک انگشتان اشکال دارد؛ اما با بند اول انگشت اشکال ندارد.
در فرض سؤال لازم است بيخ موها يا پوست سر که روغن و مانند آن ندارد را مسح کنند.
هنگام شستن صورت برای وضو، واجب نمی باشد داخل بينى و مقدارى از لب و چشم كه در وقت بستن ديده نمى شود، شسته شود.
