مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

شستن کافی است.

هرگاه جبيره بيشتر از معمول، اطراف زخم را گرفته و برداشتن آن ممكن نيست بايد به دستور جبيره عمل كند و بنا بر احتياط مستحب، تيمّم هم بنمايد و اگر برداشتن جبيره اضافى ممكن است بايد آن را بردارد.

هرگاه در اعضای وضو، زخم و جراحت و شكستگى وجود ندارد، امّا به جهت ديگرى آب براى آن ضرر دارد، بايد تيمّم كند، ولى اگر فقط براى مقدارى از دست و صورت ضرر دارد، چنانچه اطراف آن را بشويد كافى است و احتياط واجب آن است كه تيمّم هم بكند.

هرگاه بول يا غائط طورى پى در پى از او خارج شود كه وضو گرفتن بعد از هر دفعه براى او بسيار مشكل است، يك وضو كافى است، بلكه مى‏تواند دو نماز مانند ظهر و عصر را با همان يك وضو بخواند، اگر چه احتياط مستحب آن است كه براى هر نماز يك وضو بگيرد.

آری صحیح است.

فرقی ندارد.

هرگاه زخم يا دمل و شكستگى در محلّ مسح باشد چنانچه نتواند آن را مسح كند بايد پارچه پاكى روى آن بگذارد و روى پارچه را با رطوبت آب وضو مسح كند و بنا بر احتياط واجب، تيمّم هم بنمايد و اگر گذاشتن پارچه ممكن نباشد بايد وضوى بدون مسح بگيرد و بنا بر احتياط واجب تيمّم هم بكند.

كسى كه بول يا غائط پى در پى از او خارج مى‏شود بايد بعد از هر وضو فوراً مشغول نماز شود و براى به جا آوردن نماز احتياط و سجده و تشهد فراموش شده، وضو گرفتن ديگرى لازم نيست، به شرط اين‏كه ميان نماز و اين كارها فاصله ‏اى نيندازد.

وضو با آب نجس يا مضاف باطل است، اگرچه نداند يا فراموش كرده باشد و اگر نمازى با آن خوانده بايد اعاده كند.‌

وضوگرفتن از آب مدارس علوم دينى و مانند آن كه نمی‌داند آب آن را براى همه مردم وقف کرده‌اند يا فقط براى طلاب یا دانشجویان همان مدرسه، بنا بر احتیاط واجب صحیح نمی‌باشد، مگر درصورتی‌که معمولاً مردم متديّن از آب آنجا وضو بگيرند به‌طوری كه نشانه عمومى بودن وقف باشد.‌

یکی از شرایط آب وضو مطلق بودن آن می‌باشد، بنابراین اگر با آب مضاف وضو بگیرد چه بداند و چه نداند، وضو باطل می باشد و اگر نمازی خوانده است باید دوباره بخواند.‌

در صورت عدم قدرت همان مقدار که می تواند کافی است.