برداشتن آب از سقاخانه حرم امام بهقصد تبرک
زوار امام رضا آبی که زوار از سقاخانه بهعنوان تبرک میبرند جایزاست؟ چه حکمی دارد؟
به مقدار کمی که برای شفا و تبرک برمیدارند مانعی ندارد.
به مقدار کمی که برای شفا و تبرک برمیدارند مانعی ندارد.
1. براى تواضع و فروتنی در برابر خداوند متعال پابرهنه شده و کفشهای خود را در دست گرفته، داخل حرم شود. اين عمل ثواب زيادى دارد.2. هنگام دخول حرم اين دعا را بخواند:«اَللّهُمَّ اِنَّکَ قُلْتَ في كِتابِکَ وَ قَوْلُکَ الْحَقُّ: (وَ اَذِّنْ في النّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوکَ رِجالاً وَ عَلى کل ضامِرٍ يَأْتِينَ مِنْ کل فَجٍّ عَمِيقٍ) اَللّهُمَّ اِنِّي اَرْجُوا اَنْ أكُونَ مِمَّنْ اَجابَ دَعْوَتَکَ، وَ قَدْ جِئْتُ مِنْ شُقَّةٍ بَعِيدَةٍ وَ فَجٍّ عَمِيقٍ، سامِعاً لِنِدآئِکَ، وَ مُسْتَجِيباً لَکَ، مُطِيعاً لاَِمْرِکَ، وَ کل ذلِکَ بِفَضْلِکَ عَلَىَّ وَ اِحْسانِکَ اِلَىَّ، فَلَکَ الْحَمْدُ عَلَى ما وَفَّقْتَني لَهُ، اَبْتَغي بِذلِکَ الزُّلْفَةَ عِنْدکَ، وَ الْقُرْبَةَ اِلَيْکَ، وَ الْمَنْزِلَةَ لَدَيْکَ، وَ الْمَغْفِرَةَ لِذُنُوبي، وَ التَّوْبَةَ عَلَىَّ مِنْها بِمَنِّکَ. اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى محمد وَ آلِ محمد، وَ حَرِّمْ بَدَني عَلَى النّارِ، وَ امِنِّي مِنْ عَذابِکَ وَ عِقابِکَ، بِرَحْمَتِکَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمِينَ».
هرگاه زائرين در مکه يا مدينه پولى پيدا كنند و ندانند كه متعلّق به زوّار ايرانى است يا غير ايرانى، درصورتیکه از يافتن صاحبش مأيوس باشند، احتياط واجب آن است كه آن را از طرف صاحبش به فقيرى صدقه دهند.
اگر به حد رکوع نرسد و تعظیم مختصری باشد اشکال ندارد.
انتخاب مساجد و حرم های مطهر برای جای خواب آثار نامطلوب زیادی دارد که به تجربه ثابت شده است و تدریجا چهره مسجد و حرم به کلی تغییر پیدا می کند اما درهای مساجد نباید بلافاصله بعد از نماز بسته شود و مساجد باید تا آخر وقت نماز باز باشند و سزاوار است خادمی برای مسجد انتخاب کنند که تمام وقت در مسجد حضور داشته باشد.
نمازخواندن در هر دو خوب است.
در فرض سؤال میتواند بهقصد ثواب غسل انجام بدهد.
هرگاه لقطه حرم را، كه يك درهم يا بيشتر ارزش دارد بردارد، بايد اگر مى تواند آن را به شخصىمطمئنى بسپارد تا يك سال در جستجوى صاحبش باشد و اعلام كند، و اگر بعد از يك سالصاحبش پيدا نشد، و اميدى به پيدا شدن صاحبش ندارد، آن را صدقه مى دهد، ولى چنانچه پس ازصدقه دادن، صاحبش پيدا شود و راضى به صدقه نگردد، احتياط واجب آن است كه قيمت آن را به او بدهد، و در هر حال تملّك چنين لقطه اى جايز نيست، و چنانچه تملّك كند مالك نمى شود، و ضامن آن است، و اگر از ابتدا نسبت به پيدا كردن صاحبش كاملًا مأيوس باشد مى تواند بلافاصله آنرا به شخص نيازمندى از طرف صاحب اصلى صدقه دهد.
احتياط واجب آن است كه اگر در حرم مكّه مالى كه قيمت آن به اندازه يك درهم يا بيشتر است پيدا كند آن را برندارد.