مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

تا ضرورت قطعى نباشد نگاه كردن جايز نيست.

درصورتی‌که ضرورتی برای خون دادن باشد و نتوان از پرستار هم‌جنس استفاده کرد اشکالی ندارد ولی باید در این‌گونه موارد از دستکش‌های طبی استفاده کنند تا اشکالی نداشته باشد.

در مورد نامحرم جز در موارد ضرورت احتیاط در ترک چنین کاری است.(حتی در صورت عدم لمس اعضا)

همه این‌ها در حال ضرورت جايز است.

به‌واسطه‌ی خواندن خطبه‌ی عقد ازدواج (آن‌هم با شرایط آن) زن و مرد به هم حلال می‌شوند و آن بر دو قسم است: ازدواج دائم و موقت.

چیزى به نام صیغه برادرى و خواهرى نداریم، صیغه محرمیت یا به‌وسیله ازدواج دائم و یا ازدواج موقّت حاصل می‌شود (البتّه با شرایطش، خصوصاً اذن پدر دختر) و غیر آن ممنوع است.

نگاه كردن مرد به بدن زن نامحرم، خواه با قصد لذّت باشد يا بدون آن‏ حرام است، ولى نگاه كردن به‌صورت و دست‌های زن نامحرم تا مچ اگر به‌قصد لذّت نباشد و مايه فساد و گناه نگردد اشكال ندارد.

نگاه كردن زن به بدن مرد نامحرم، خواه با قصد لذّت باشد يا بدون آن‏ حرام است، ولی نگاه كردن به بدن مرد نامحرم به آن مقدار كه معمولاً آن را نمی‌پوشانند مانند سروصورت و گردن و مقدارى از پا و دست‌ها اشکالی ندارد، مگر این‌که مفسده داشته باشد.

در فرض سؤال اشکالی ندارد.

عکس کودکی مانعی ندارد مگر اینکه منشأ فسادی شود.

نگاه کردن اگر عمدی نباشد مانعی ندارد.

در مورد نامحرم جز در موارد ضرورت احتیاط در ترک چنین کاری است. (حتی در صورت عدم لمس اعضا)