درصورتی‌که زن به‌طور ساده قرآن بخواند مانعى ندارد ولى اگر با آهنگ یا صداى زیبا بخواند گوش دادن مرد اجنبى جایز نیست و نوار و غیر نوار فرقى نمی‌کند.
تنها در مورد ضرورت جایز است و اگر امکان داشته باشد که از روى پیراهن بگیرد مقدّم است.
سلام کردن درصورتی‌که مفسده نداشته باشد مانعی ندارد وپاسخ دادن آن اگر به‌صورت عادی و متعارف باشد واجب است، البته از بعضى از اخبار استفاده می‌شود که سلام کردن به زن جوان مکروه است
در غیر صورت ضرورت جایز نیست.
چنانچه صحبت کردن بانام حرم از حد حرف‌های عادی و معمولی فراتر رود و مفسده داشته باشد جایز نیست.
شنيدن خنده و صداى زن نامحرم درصورتی‌که به‌قصد لذّت نباشد و سبب افتادن در گناه نشود اشكالى ندارد، ولى زن نبايد لحن صداى خود را طورى كند كه هوس‌انگیز باشد.
این کار به‌اتفاق تمام علمای اسلام حرام است و از ضروریات دین شمرده می‌شود و احادیث متعددی در مورد آن در کتاب وسائل الشیعه، ج 14، ص 151 وجود دارد.
حیا آن است که انسان در مقابل گناهان خود را جمع‌وجور کند و کنار برود و علاقه مزبور را می‌توان با اشتغال به مسائل علمی و تاریخی و کارهایی همانند خیاطی و کار با کامپیوتر فراموش کرد.
برقراري ارتباط دوستي با نامحرم جايز نيست و بايد به‌صورت جدي از اين کار پرهيز نمود.
هرگونه تماس و ارتباط با نامحرم که موجب مفسده شود حرام است و در مورد اقوام و اساتید درصورتی‌که جهات شرعیِ رعایت شود و سخنان عادی و معمولی باشد اشکالی ندارد.
در مجالس عمومی یا در کلاس درس یا مانند آن و صحبت‌های عادی و معمولی مانعی ندارد اضافه بر آن جایز نیست مگر این‌که واقعاً بخواهند مقدمات ازدواج با یکدیگر را فراهم کنند.
مرد و زنى که می‌خواهند با یکدیگر ازدواج کنند، می‌توانند با هماهنگی خانواده‌ها به مقدار لازم در جلسه‌ای بنشینند و یکدیگر را ببینند و با یکدیگر صحبت کنند و اگر در یک جلسه مقصود حاصل نشد، می‌توانند در چند جلسه باهم بنشینند و صحبت کنند، سپس تصمیم بگیرند.
