مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

موالات عرفى در طواف شرط است؛ يعنى بايد هفت دور پی‌درپی دور خانه خدا بگردد و كمتر از هفت دور كافى نيست؛ ولى در طواف مستحب موالات شرط نيست.

هرگاه طواف را عمداً قطع كند (براى رفع خستگى، يا نوشيدن آب و مانند آن) ولى از مسجد خارج نشود و قبل از فوت موالات بازگردد و از همان‌جا كه قطع كرده ادامه دهد، طوافش صحيح است. خواه كمتر از سه شوط و نيم طواف كرده باشد، يا بيشتر.

نشستن در حال طواف براى رفع خستگى مانعى ندارد؛ ولى احتياط واجب آن است كه موالات عرفى به هم نخورد (يعنى مطابق معمول طواف را پشت سر هم و بدون فاصله زياد بجا آورد).

بقيّه طواف را خودش تكميل مى‌كند، سپس نمازش را اعاده مى‌نمايد.

هرگاه كسى مشغول طواف واجب باشد و وقت نماز فريضه، يا نافله وتر فرارسد، مى‌تواند طواف را قطع كرده و نماز را به‌جا آورد، سپس بقيّه طواف را تكميل كند؛ خواه قبل از سه شوط و نيم باشد، يا بعدازآن.

اگر شخصى در حال طواف باشد و وقت نماز واجب تنگ گردد، واجب است طواف را رها كند و نمازش را بخواند، سپس طوافش را كامل كند.

قطع طواف براى رسيدن به نماز جماعت، يا رسيدن به وقت فضيلت نماز واجب، جايز بلكه مستحب است و بعد از انجام‌ نماز، طواف را از همان‌جا كه قطع كرده ادامه مى‌دهد. (توجّه داشته باشيد كه اين استحباب در مورد نماز جماعت است).

اشكالی ندارد.

اگر بدون عذر طواف را قطع كرد و كارى كه منافات با طواف داشت انجام داد، مثل این‌که فاصله زيادى انداخت و موالات عرفيّه از بين رفت، احتياط آن است كه اگر سه شوط و نيم بجا آورده طواف را اتمام و سپس اعاده نمايد؛ ولى مانعى ندارد از آغاز طواف را از سر بگيرد.

طواف و اعمال بعدى درهرحال صحيح است.

بهتر آن است كه طواف اوّل را رها كرده، طواف ديگرى را شروع كند. زيرا اين احتياط مستحب است.

آرى، فرقى نمى‌كند.