مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

با توجه به قراردادی که منعقد کرده‌اید راهی برای جبران وجود ندارد مگر اینکه در حق شما ارفاق کنند.

در صورتى که عمداً یا بر اساس سهل انگارى باشد قصاص مى شود، و اگر سهواً باشد و دیه داشته باشد، دیه آن از بیت المال پرداخته مى شود.‌

در فرض سؤال عقد صحیح است، البته سعی نمایند عقد را به‌صورت صحیح و طبق ادبیات عرب بخوانند.

احرام او صحيح است و حج او مستحبى محسوب مى‌شود و کفایت از حج واجب نمى‌كند و از احرام خارج‌شده است.

اگر براثر ندانستن مسئله، يا جهت ديگرى، بجاى نيّت عمره تمتّع، حج تمتّع را قصد كند و در نظرش اين باشد كه همان عملى كه همه مردم انجام مى‌دهند او هم بجا آورد، ولى خيال كرده جزء اوّل از دو جزء اعمال حج، حج تمتّع نام دارد، بدین‌جهت نيّت حج تمتّع كرده، عمل او صحيح است و عمره تمتّع محسوب مى‌شود و بهتر آن است كه نيّت را تجديد كند.

این‌گونه نيّت اشكال دارد؛ مگر این‌که اشتباه لفظى باشد و قصدش اين بوده عمره‌اى كه وظيفه اوست انجام دهد، ولى اسمش را از روى اشتباه حجةالاسلام گذاشته است. در اين صورت صحيح است و معمولاً همين‌گونه است.

اگر منظورش انجام غسل براى عادت ماهانه بوده و اسم آن را جنابت گذاشته، عملش صحيح است.

طواف و نماز آن را در هر دو صورت بايد اعاده كند.

طواف مذكور بنا بر احتياط واجب باطل است و بايد اعاده شود.

بايد نمازش را در پشت مقام ابراهيم اعاده كند و اعاده اعمال بعد لازم نيست.

كسى كه مى‌دانسته بايد هفت مرتبه بين صفا و مروه سعى كند و با همین نيّت از صفا شروع كرده، ولى رفت‌وبرگشت را يك دور حساب نموده و درنتیجه چهارده دور سعى كرده، احتياط آن است سعى را اعاده كند و اين احتياط ترك نشود.

چنانچه به خاطر ندانستن مسئله باشد، بايد سعى را از نو به‌جا آورد و اگر از روى سهو و فراموشى باشد، كافى است يك دور از صفا به مروه برود و احتياط مستحب آن است كه هفت دور به‌قصد ما فى الذمّه بجا آورد.