مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

نذر او ساقط است.

هرگاه كسى بدهكار خمس يا زكات است و قرض هم دارد و اموالى از باب كفاره و نذر و مانند آن بر او نيز واجب شده، چنانچه نتواند همه آن‌ها را بپردازد، اگر عين مالى كه خمس يا زكات بر آن واجب شده از بين نرفته است بايد خمس و زكات را مقدم دارد و اگر از بين رفته، احتياط واجب اين است كه حق مردم را مقدّم دارد و اگر چنين كسى از دنيا برود و مال او براى همه این‌ها كافى نباشد به همين ترتيب عمل كنند.

اگر نذر مطلق کرده خمس ندارد و اگر نذر مشروط باشد چنانچه شرط حاصل شود خمس ندارد و اگر شرط حاصل نشود خمس دارد.

اموالی را كه انسان به مصرف نذر و كفّاره می‌رساند جزء مخارج ساليانه محسوب می‌شود و خمس ندارد.

حقّ طلبکاران مقدّم است.

تا قبل از ظهر می‌توان افطار کرد مگر این‌که نذر روزه معینی کرده باشد که افطار کردن آن حرام است.

اگر نذر روزه‏ كند ولى روز آن را معیّن نسازد نمی‌تواند آن را در سفر به‌جا آورد، حتّی اگر نذر کند در سفر روزه بگیرد یا فلان روز را روزه بگیرد خواه در سفر باشد یا در حضر، این نذر هم اشکال دارد.

بخشی از کفاره نذر و بخشی از کفاره روزه را انجام می‌دهد و اگر قابل‌تقسیم نیست کفاره روزه مقدم است.

در فرض سؤال جایز نیست و روزه باطل است.

با توجه به آنچه نوشته‌اید باید به نذر خود عمل نماید، زیرا ملاک، نداشتن روزه قضا هنگام نذر کردن روزه است.

لازم نیست روزه‌ای‌ام عادت را قضا کند و مسئله 2289 در مورد این سؤال نیست.

با حفظ اصل ملک از منافع آن در مصارف مشترک وقف و نذر استفاده کنند.‌